Toen ik tien was, besloot mijn moeder dat ik niet paste in haar nieuwe, ‘perfecte’ leven. Ze liet me dus bij mijn oma achter en vertrok – zonder ooit nog eens om te kijken.
Mijn oma werd alles voor me en voedde me op met onwrikbare liefde tot aan haar dood, toen ik 32 was.
Mijn moeder ging naar haar begrafenis met haar man en geliefde zoon Jason – haar ‘gouden kind’ – en deed alsof ik niet bestond.
Uitsluitend ter illustratie.