Een man met wie ik aan het daten was, vroeg me mee naar de film.
Het moest zo’n makkelijke, zorgeloze date worden: popcorn, gelach en misschien een gedeelde glimlach in het donker.
Toen hij kaartjes ging kopen, stopte ik even bij de kiosk om wat snoep te kopen.
De persoon achter de toonbank, een jonge vrouw met vermoeide ogen en een stille urgentie, gaf me in plaats daarvan een doos popcorn.
Toen ik probeerde uit te leggen dat het niet was wat ik besteld had, boog ze zich naar me toe en fluisterde één woord dat me deed verstijven: « Pas op. »
Verward maar ongemakkelijk nam ik de popcorn aan en ontmoette hem bij de deur van de bioscoop.
Uitsluitend ter illustratie.
