« Sharon! Ik dacht dat je niet zou komen. »
« We moeten praten, » zei ik, terwijl ik het matras optilde.
Ter illustratie.
Haar gezicht werd zuur. « Waar is dat voor? »
« Voor jou. »
Ik drong me naar binnen. « Je hebt mijn moeder op de grond laten slapen terwijl jij dit appartement gebruikte? Niet meer. »
Peter kwam verward binnen. « Wat is er aan de hand? »
« Je hebt je moeder op de mat naast de bezemkast laten slapen. »
« Ik wist niet dat het zo erg was. »
« Dat komt omdat je niet de moeite hebt genomen om te controleren. »
Ik pakte Jessica’s spullen in. « Nu kun je op de patio of in de gang slapen. Deze kamer is van mama. »
Toen ik mama de suite binnenleidde, verstijfde ze. « Sharon, dat had je niet hoeven doen… »
Ter illustratie.
