Toen Clara’s schoonzus een buitensporige eis stelde tijdens wat een rustig familiefeest had moeten zijn, kwam het verleden brullend terug. Verdriet botste met woede, en in die kwetsbare ruimte waar herinnering en nalatenschap elkaar ontmoeten, werd Clara gedwongen de naam van haar zoon te verdedigen – en de grens te trekken tussen oprechte liefde en veeleisende verwachtingen.
Vijf jaar waren verstreken sinds we Robert verloren. Hij was pas elf jaar oud.
Zijn gelach galmde door onze keuken, vol energie en ongebreidelde vreugde terwijl hij languit op de vloer lag en raketten bouwde van frisdrankflessen. Hij was gefascineerd door de sterren. De gordel van Orion was zijn favoriete sterrenbeeld – hij wees ernaar alsof het een persoonlijke ontdekking was.
Nog voordat hij geboren was, hadden Martins ouders ons een royaal bedrag gegeven om zijn studie te sparen. We zaten aan hun oude eikenhouten tafel toen Jay, mijn schoonvader, een envelop over het glimmende oppervlak schoof.
