Mijn man kocht onverwachts een rode jurk voor zijn schoonzus, bewerend dat het haar verjaardag was, ook al had hij de verjaardag van zijn eigen vrouw twee dagen eerder genegeerd. Toen ik de waarheid over hem ontdekte, was de pijn ondraaglijk.
Twee dagen geleden was mijn verjaardag. Mijn man – Arjun Sharma – stuurde me alleen een snel « Fijne verjaardag »-berichtje voordat hij naar zijn werk vertrok. Geen bloemen, geen cadeau, geen etentje. Ik troostte mezelf: « Hij zal het wel druk hebben, laat het los. »
Maar vanmiddag, toen ik mijn appartement in Andheri binnenliep, stond er een grote doos op de bank. Er zat een opvallende rode jurk in. Voordat ik hem iets kon vragen, glimlachte Arjun en zei:
« Oh, deze jurk is voor Priya, mijn schoonzus. Haar verjaardag is morgen. »
Ik verstijfde. Priya – de vrouw van Rohan, Arjuns jongere broer. Hij herinnerde zich haar speciale dag elk jaar zonder uitzondering, maar vergat op de een of andere manier die van zijn eigen vrouw.
Die nacht kon ik niet slapen. Het beeld van Arjun in die rode jurk achtervolgde me. De argwaan knaagde aan me.
De eerste aanwijzing was de bon: die was gedateerd vorige week – vlak voor mijn verjaardag. Ik checkte stiekem Arjuns telefoon en vond WhatsApp-berichten:
Arjun: « Deze jurk staat je geweldig. Pas hem morgen maar. »
Priya: « Ik ben bang dat iemand ons ziet… »
Arjun: « Maak je geen zorgen, ik ben er. »
Mijn handen trilden en ik besloot hem te volgen.
De volgende dag, alsof ik vroeg van mijn werk wilde vertrekken, parkeerde ik voor een café in Bandra. Binnen zaten Arjun en Priya dicht bij elkaar; Priya droeg precies dezelfde rode jurk. Hun gezichtsuitdrukkingen waren verre van die van schoonfamilie.
Ik maakte stilletjes een foto, mijn borst hol. Die avond thuis legde ik de foto stilletjes op tafel. Arjun zag hem, zijn gezicht werd bleek. Rohan kwam binnen, zag de foto, en beide broers verstijfden.
Op dat moment besefte ik het: de rode jurk was geen onschuldig geschenk, maar het bewijs van een geheim dat lang genoeg verborgen was gebleven om twee families te vernietigen.
De lucht werd dikker; alleen de klok tikte. Rohan vroeg trillend:
“Broer… met mijn vrouw… wat?”
Arjun boog zwijgend. Priya barstte in tranen uit:
» Het spijt me… «
Ik dwong mezelf om te kalmeren:
« Ik wil de hele waarheid. »
