Na de dood van mijn vader huurde ik een strandhuis in een rustig kustplaatsje waar hij altijd even tot rust kwam van de drukte van de stad. Ik wilde dat het een helende reis zou worden – een manier om me dichter bij de man te voelen die me had opgevoed. Het huis was precies zoals hij het beschreef: warm, vredig en omringd door bloeiende bloemen.
De nieuwe eigenaar, Nikolas, heette me hartelijk welkom, gaf me tips over de omgeving en overhandigde me een boeket blauwe irissen – mijn lievelingsbloem, hoewel ik er nooit over had gesproken.
