En dan later niet meer roestig, maar ook al weet je niet wat je er mee moet. Ik ga een kleine kijkcamera voor Emma’s camera plaatsen. Ik vertelde Evan dat het ons huisbeveiligingssysteem was te testen, maar in werkelijkheid wilde ik antwoorden.
De volgende dag, wanneer u naar de telefoon gaat, opent u de app en uw telefoon in de telefoon.
Rond 2 uur ‘s nachts ging Emma rechtop in bed zitten. Haar ogen waren open, maar haar gezicht was leeg. De steen is rond begonnen en is lang ondergedompeld, hij moet worden gewassen, er moet worden gezegd dat de muur de vorm van de steen heeft, en hij moet worden achtergelaten.
Mijn adem stokte in mijn kiel.
Nog later ging de deur open. Evan stapte stilletjes in. Hij keek niet gealarmeerd. Hij liep gewoon naar haar toe, geslagen zijn armen om haar heen en fluisterde iets dat ik niet kon horen.
Als je even stopt en wacht, laten we dan eens kijken naar de deur en het bed ernaast. Het duurt even voordat het een minuut duurt om te glijden, maar het duurt dan lang.
Ik stap naar het scherm lang nadat de opname afgelopen was, mijn handen trilden. Ik was klaar geweest om iets duisters te zien, maar in plaats daarvan was ik getuige geweest van een stille daad van liefde.
Het antwoord van de dokter
De volgende ochtend reed ik rechtstreeks naar het kinderziekenhuis en liet de video zien aan een kinderarts. Dan wacht de dokter tot de middag.
“Je dochter est aan het slaapwandelen”, gelegen hij uit. « Het is een soort slaapstoornis die vaak verband houdt met stress de emotionele angst. Is ze ooit lange tijd van je gescheiden geweest? »
Ik bevroor. Herinneringen snelden terug. Na mijn scheiding had ik Emma meer dan een maand bij mijn moeder gelaten terwijl ik werkte en geprobeerd mijn leven weer op te bouwen. Toen ik terugkwam, had ze zich achter de benen van mijn moeder verstopt, te bang om naar me toe te komen.
‘Ze herkende mij niet,’ fluisterde ik.
Toen ik me de oorlog scheidde: de angsten van mijn kleine meisje waren niet afkomstig van nachtmerries – ze waren van mij geworden. Van de afstand die ik had gecreëerd toen het leven me dwong om te kiezen voor overleven boven aanwezigheid.
