Die avond schitterden kroonluchters als diamanten in de balzaal van het Waldorf Grand in Wenen. Rijke gasten gleden over de gepolijste marmeren vloer, hun gelach vermengd met de zachte muziek van een live-orkest. Onder hen was Victor Langley, een zilverharige miljonair die bekendstond om zijn meedogenloze zakendoen en zijn meedogenloze publieke arrogantie. Die avond droeg hij een smetteloos wit smokingjasje en puilden zijn zakken uit van het geld – een teken van zowel rijkdom als trots.
Aan de rand van de balzaal trok Anna Weiss het eenvoudige schort over haar zwarte uniform. Ze had bijna drie jaar als serveerster gewerkt bij dit soort grote evenementen, op de achtergrond staand met dienbladen vol champagneglazen en hapjes. Ze had geleerd zich gedeisd te houden en de denigrerende opmerkingen van de rijke gasten, die haar als een dienstbode behandelden, te negeren.
Maar deze avond was anders.
Victor, misschien verveeld door de eentonigheid van wéér een benefietgala, zag Anna zich voorzichtig een weg banen door de menigte. Een ondeugende glimlach verspreidde zich over zijn gezicht toen hij zich omdraaide naar zijn metgezel, een beeldschone vrouw in een blauwe jurk met pailletten.
« Zie je haar? » vroeg Victor luid, knikkend naar Anna. « Ik wed dat ze nog nooit een voet op de dansvloer heeft gezet. »
De vrouw in het blauw lachte en gooide haar haar naar achteren. « Ze is serveerster, Victor. Wees niet zo wreed. »
Victor negeerde haar en liep recht op Anna af, waarmee hij de aandacht trok van een aantal gasten in de buurt. Hij hield haar tegen, zijn krachtige gestalte en dwingende stem maakten de lucht om haar heen stil.
« Jij, » zei hij, zwaaiend met een stapel bankbiljetten voor haar. « Ik daag je uit voor een dans. Hier en nu. Ik betaal je meer dan je in een maand verdient, als je jezelf niet voor gek zet. »
Het publiek giechelde en fluisterde « hint » achter hun bril. Voor hen was het gewoon weer een spektakel – een machtige man die een mindere man vernederde.
Anna verstijfde, haar gezicht gloeide van woede en angst. Haar instinct zei haar dat ze moest vertrekken en haar trots moest bewaren. Maar diep van binnen wist Victor iets niet. Voordat ze serveerster werd, had Anna jarenlang gestudeerd aan een kleine balletacademie. Haar droom om professioneel te dansen was echter verbrijzeld door financiële problemen.
