“Als je me wilde beschermen, had je met mij moeten praten, niet met je vrienden in het geheim”, explodeerde ze, ook staand. “Ik kan niet meer in je schaduw leven, Martin!”
Op dat moment opende de deur van de kamer een scheur en verscheen Lily op de drempel. Ze greep de beer stevig vast en keek ze met grote, angstige ogen aan.
– Moeder… vader… Vecht je?
Anna gespannen. Ze besefte dat het meisje veel meer had gezien dan ze had moeten doen. De afgelopen weken is Lily te snel volwassen geworden, ze absorbeert elke spanning, elk hard gefluister.
“Nee, liefje,” antwoordde ze haastig en dwong een glimlach. “We praten gewoon.”Ga naar je kamer, oké?
Maar Lily bewoog niet. Ze keek Martin aan en er was een stille vraag in haar ogen, een kinderlijke intuïtie vermengd met angst.
Martin voelde dat hij in de gaten werd gehouden en werd afgewezen.
“Het wordt al laat—” zei hij. “Je moet slapen.”
