Toen onze dochter ter wereld kwam, dacht ik dat het een moment van vreugde en tranen van geluk zou zijn.
In plaats daarvan werd het de meest hartverscheurende ervaring van mijn leven. Ik was net bevallen van een prachtig meisje met blond haar en blauwe ogen – iets wat ons beiden verbaasde, aangezien mijn man en ik dezelfde donkere gelaatstrekken delen.
Maar in plaats van vreugde zag ik verwarring en achterdocht op zijn gezicht verschijnen. Binnen een paar uur werd zijn warmte koud. Hij begon alles in twijfel te trekken, ook mij. Zijn twijfels namen zo snel toe dat hij een vaderschapstest eiste en bij zijn ouders ging logeren. Wekenlang zat ik alleen voor onze pasgeboren baby, terwijl mijn schoonmoeder me koeltjes waarschuwde dat als de test zou bewijzen dat de baby niet van hem was, ze « ervoor zou zorgen dat ik de prijs zou betalen ».
Toen de uitslag eindelijk binnen was, zal ik de diepe stilte die daarop volgde nooit vergeten.
