Als u bijvoorbeeld streng was met schoolwerk, kan het zijn of haar kind nu prioriteit geven aan emotioneel welzijn en vrij spel boven schoolprestaties. Aan de andere kant kan iemand die is opgegroeid met zeer beperkte ondersteuning nu extreem betrokken en zorgzaam zijn met zijn of haar eigen kinderen – ter compensatie van het gebrek aan structuur en aanwezigheid dat ze ooit misten.
Hoewel deze verandering misschien een vorm van rebellie lijkt, zit er vaak iets diepers achter: een bewuste poging om hun kinderen te geven wat ze zelf graag zouden willen ontvangen.
3. Ze maken indirecte opmerkingen over het verleden.
Een foto van een jonge vrouw en haar moeder die op de bank zitten te kletsen bij een kopje koffie.
Tijdens een gesprek kan uw volwassen kind subtiele opmerkingen maken over zijn of haar jeugd, met een zweem van pijn. Deze opmerkingen lijken misschien een grap, maar er schuilt meestal een serieuze waarheid achter.
Bij het bespreken van iemands promotie kunnen ze bijvoorbeeld iets zeggen als: « Het is fijn om erkenning te krijgen voor je prestaties », terwijl ze je betekenisvol aankijken. Of, wanneer ze praten over hoe ze met de emoties van hun kinderen omgaan, kunnen ze zeggen: « Ik luister echt als mijn kinderen overstuur zijn. »
