Geïnspireerd stortte ik me op het verwezenlijken van de droom die hij nooit had kunnen waarmaken en startte ik in datzelfde huis een stoffenbedrijf.
En zo begon het allemaal – net als hun jaloezie.
Nu komen diezelfde familieleden die ooit lachten, vragen om hulp en investeringen.
Ik glimlach, weiger beleefd en ga verder.
Zittend bij de open haard, onder zijn foto op de schouw, zeg ik zachtjes: « Het is ons gelukt, opa. »
Ze waren op jacht naar geld. Ik heb iets veel waardevollers geërfd.
En nu is het lachen verstomd.