We wisten dat ze niet veranderd was. En we waren haar niets verschuldigd.
De band die ze jaren geleden had verbroken, was verdwenen.
Op wat oma’s verjaardag zou zijn geweest, brachten Jason en ik haar favoriete gele madeliefjes naar haar graf.
Terwijl we daar stonden, zagen we onze moeder ons van een afstandje alleen bekijken.
We zeiden geen woord tegen haar. In plaats daarvan draaiden we ons om en vertrokken samen, wetende deze simpele waarheid:
Familie gaat niet over wie verwant is, maar wie blijft. En oma is nooit weggegaan.
