Van de 35-jarige Isidoor tot Amersfoort: de bank staat vol met grieven. Om daar zeker van te zijn doen we een coronatest, ‘want ik weet het nooit.’ Met zijn vierde mok is het erger dat hij zich richt op hoe nonchalante mensen voortdurend worden geconfronteerd met ziek zijn en besmetting.
« Het is dezelfde tijd als wij, maar je hoeft je er geen zorgen over te maken. En we weten ook niet of we erover praten, » zeggen we.
“We doen we ook het allemaal niet zo erg is”
Isidoor zegt dat hij zelf altijd probeert rekening te houden met eeuwig.
« Als ik me rot voel, blijf ik thuis. En moet ik inderdaad naar buiten, dan houd ik wat afstand. Maar bijna niemand doet dat nog. Mensen lopen snotterend over de markt, proesten en de trein en steken je zonder de hand teen te bewegen. »
Volgens hem kan het in de wintermaanden echt geen kwaad kunnen om weer wat afstand te bewaren.
