We zijn gescheiden. Aaron en ik hebben het geprobeerd, maar na jaren samen te zijn, realiseerden we ons dat we in verschillende richtingen groeiden.
Maar we hebben één ding beloofd: dat we onze zoon David altijd op de eerste plaats zouden zetten.
En het moet gezegd worden dat Aaron nooit is gestopt een aanwezige, liefdevolle vader te zijn.
We beleefden schoolevenementen, vakanties en het ophalen van kinderen op zaterdag zonder bitterheid.
Het leven kreeg een rustig ritme en ik was dankbaar dat we samen konden zorgen voor het geluk van ons kind.
Op een avond kwam Aaron langs om David af te zetten na een weekend samen.
David rende opgewonden naar binnen, enthousiast om verhalen te vertellen over een uitstapje naar een pretpark.
Toch bleef Aaron in de deuropening staan en zag er nerveus uit.
We zaten aan de keukentafel en na een diepe zucht zei hij: « Ik ga opnieuw trouwen. »
Ik glimlachte oprecht: vrede vinden na een scheiding is een geschenk, en hij verdiende vreugde.
Maar toen ik vroeg wie ze was, aarzelde hij. Uiteindelijk pakte hij zijn telefoon om me een foto te laten zien.
