Ik stuurde het bericht door naar Mia, die net zo verrast was. Ze deelde het met haar vriend Chris, die Eric toevallig kende. Om de boel wat luchtiger te maken, maakte Chris een grappige ‘factuur’ terug, grappend over ‘je voorstellen aan een geweldig persoon’ en ‘geloven dat vriendelijkheid met voorwaarden komt’. Toen Eric antwoordde, leek hij van zijn stuk gebracht, en ik gaf hem een beleefde duim omhoog en ging verder.
Later belde Mia lachend en verontschuldigde zich, maar zei ook dat het een verhaal was geworden dat we waarschijnlijk nooit meer zouden vergeten. Ik bewaarde de sleutelhanger – niet als herinnering aan de datum, maar als souvenir van een uniek moment in de moderne datingwereld. Uiteindelijk leerde ik dat zelfs attente gebaren verkeerd begrepen kunnen worden, en dat het soms beter is om dingen simpel te houden en vanaf het begin open te communiceren.
