dle. « Hij zei het? »
« Dat deed hij. En hij had gelijk. »
Die avond, tijdens een gala gewijd aan bedrijfsintegriteit, stond ik onder de kroonluchters en hield mijn eerste toespraak.
Een jaar geleden verliet ik de rechtbank met niets. Vandaag sta ik hier met alles wat ertoe doet – geen geld, maar het bewijs dat integriteit nog steeds prevaleert.
Applaus barstte los. En in de menigte keek David toe – glimlachend, kalm, trots.
Toen trof hij me bij de deur. « Dus, » zei hij, « wat nu, voorzitter Hayes? »
« Nu, » antwoordde ik, « kan ik eindelijk leven. »
Hij stak zijn hand uit. « Eten? »
« Zolang we maar niet over zaken praten. »
« Ik beloof niets, » zei hij.
Toen we de regen van Chicago in stapten, realiseerde ik me iets:
Een jaar geleden was ik onzichtbaar.
Nu was ik vrij.
Epiloog — Een jaar later
De Whitmore Foundation breidde zich uit naar drie staten en financierde vrouwen die hun leven na een scheiding weer op de rails wilden krijgen. Whitmore Industries floreerde – ethisch, gerespecteerd en herboren.
Mijn portret hing naast dat van mijn oom in de lobby.
Elke ochtend kwam ik nog steeds vroeg aan en begroette de conciërges en ingenieurs. Elke avond, voordat ik vertrok, fluisterde ik twee woorden naar de stad beneden.
Dank u wel.
Want alles wat ik verloren had – liefde, troost, zekerheid – was de prijs voor iets onbetaalbaars.
Vrijheid.
