Haar lippen trilden en de tranen stroomden over haar wangen.
Gebruik de illustratie
« Ik… wilde het. Maar alles om me heen viel uit elkaar. Mijn ouders duwden me heen en weer, jij verdronk in je werk… Ik dacht dat je me zou haten, ik dacht dat je me in de steek zou laten… »
Alejandro stond zwijgend op, en toen, met overalde handen, nam hij het ingebakerde soort weer in ontvangst. Een kortetermijngolfbaan wordt uitgespeeld en overspoeld door een zwak instinct.
“Valeria… verspreid het verleden, ik zal jou of elf zoon nooit in de steek laten,” veroorzaakt hij vastberaden.
Eindelijk verbrand ze haar ogen op, rood maar glinsterend van fragiele hoepel. Voordat je uit de kreek komt, hoef je je geen zorgen te maken over de bende, je hoeft je er geen zorgen over te maken, maar je hoeft je er geen zorgen over te maken.
