De spanning groeide echter. Op een avond, na een bijzonder lege dag, ontploften ze.
– Je weet niet wat het betekent om elke dag voor te vechten! Susanna schreeuwde. Ik kan niet terug naar een leven waar ik elke cent heb geteld.
Denk je dat ik dit niet moet doen?! – Hij antwoordde. “Ik ben ook bang.”Maar ik kan niet tegelijkertijd een partner, accountant, consultant en schild zijn.
Er was stilte. Alleen het tikken van de klok op de muur herinnerde hem eraan dat de tijd niet was gestopt.
Suzanne verborg haar gezicht in haar handen. Ze voelde dat alles uit elkaar kon vallen – de droom, de relatie, de hoop.
Maar toen ging Christopher naast haar zitten en zei iets wat ze niet had verwacht.:
Als dit allemaal alleen zinvol is als het gemakkelijk is, dan is het helemaal niet logisch. Maar ik geloof in ons. Naar deze plek. En in jou.
Suzanne keek hem aan door haar tranen heen. Ze pakte zijn hand. Ze voelde de kracht niet van woorden, maar van aanwezigheid. Degene die blijft ondanks de storm.
