Een paar dagen later hoort Gérald het ontroerende verhaal van Valérie. Diep ontroerd besloot hij de wieg niet te laten zoals hij was. Maar in plaats van het simpelweg terug te geven, besluit hij het te transformeren in een object met betekenis.
In zijn atelier onderneemt Gérald een ontroerend project: hij verandert de wieg in een herdenkingsbank. Dit gebaar, eenvoudig maar vol intentie, was bedoeld om Valérie veel meer te bieden dan alleen een meubelstuk: een blijvend eerbetoon aan haar zoon.
De magie van een gebaar van vriendelijkheid
Een week na de rommelmarkt klopt Gérald bij Valérie aan. Als ze de tot bank omgebouwde wieg ontdekt, springen de tranen in haar ogen. Deze bank was niet zomaar een meubelstuk, maar een eeuwige herinnering, een tastbaar symbool van haar vermiste kind, beladen met emotie en menselijkheid.
