“Zoon, alsjeblieft… het was angst, schaamte… geef ons nog een kans…”
Alejandro’s toon was kalm, maar zijn woorden raakten hem diep.
Vraag niet om vergeving. Zoek het kind dat je die dag in de regen hebt laten staan. Hij is weg.
Wat je nu voor je hebt, is een man die heeft geleerd dat liefde niet wordt gemeten aan bloed, maar aan het hart dat bereid is het te geven.
Hij legde de microfoon neer, knikte naar het publiek en liep weg.
5. De prijs van spijt
Vanaf die nacht leefden Don Fernando en Doña Isabel in stille kwelling. De media noemden hem « De zakenman die de liefde van zijn ouders op de proef stelde. » Lucía en Javier, vernederd, distantieerden zich van de familie.
Elke middag zat Doña Isabel op het balkon en fluisterde door haar tranen heen:
“Alejandro… mijn zoon… vergeef me alsjeblieft…”
Maar hij kwam nooit meer terug.
Vanuit zijn kantoor in Madrid bleef Alejandro weeshuizen en liefdadigheidsinstellingen voor verlaten kinderen financieren. Tegen zijn personeel zei hij vaak:
“Armoede vernietigt de liefde niet.
Het wordt verwoest door trots – door degenen die alleen weten hoe ze moeten liefhebben als het gemakkelijk is.”
Laatste bericht:
Beoordeel je kind nooit op zijn uiterlijk,
noch op zijn kwetsbaarheid.
Want het moment dat je de deur voor hem sluit,
kan het moment zijn waarop het leven de deur voor jou sluit.
