5. De prijs van spijt
Vanaf die nacht leefden Don Fernando en Doña Isabel met de last van hun keuzes.
De media noemden het ‘De test van de vergeten zoon’.
Lucía en Javier, beschaamd, dreven weg van de familie.
Elke avond zat Doña Isabel op het balkon en fluisterde dezelfde naam in de wind.
« Alejandro… mijn zoon… vergeef me alstublieft… »
Maar hij kwam nooit meer terug.
Vanuit zijn kantoor in Madrid hield Alejandro zich aan zijn belofte: hij zou kinderen helpen die niemand hadden.
Hij steunde weeshuizen en stichtingen in heel Spanje. Soms, wanneer hem gevraagd werd naar zijn passie voor liefdadigheid, antwoordde hij simpelweg:
Armoede maakt de liefde niet kapot. Trots wel. En wie alleen liefheeft als het hem uitkomt… weet niet wat liefde werkelijk betekent.
💔Laatste boodschap:
« Beoordeel je kind nooit op zijn uiterlijk,
noch op zijn zwakheid.
Want de dag dat je de deur voor de liefde sluit…
kan dezelfde dag zijn dat het leven de deur voor jou sluit. »
Gerelateerde berichten:
