Ze gaat niet weg.
Ze zegt dat ze desnoods de hele dag zal wachten.
Ze zorgt ervoor dat andere klanten zich ongemakkelijk voelen.
Ik zuchtte en liep naar de receptie.
Lennox zat in de wachtruimte, gekleed in haar duurste outfit.
Ze zag eruit alsof ze klaar was voor een zakelijke bijeenkomst in plaats van voor de confrontatie die ze in gedachten had.
Lennex, je moet vertrekken.
Dit is mijn werkplek.
Ik wil gewoon even praten.
Ze zei het hard genoeg zodat iedereen op kantoor het kon horen.
Vijf minuten, meer vraag ik niet.
Ik zag mijn collega’s vanaf hun bureau toekijken, nieuwsgierig naar het drama dat zich afspeelde in ons normaal zo rustige kantoor.
We hebben niets te bespreken.
Alsjeblieft, Bessie, ik weet dat ik fouten heb gemaakt.
Ik weet dat ik jou en Terrence pijn heb gedaan, maar ik probeer het goed te maken.
De oprechtheid in haar stem was zo overtuigend dat ik haar even bijna geloofde.
Toen herinnerde ik me dat dit dezelfde vrouw was die me recht in de ogen had gekeken en had gelogen over affaires, geldverspilling en nog een dozijn andere dingen.
Wat wil je, Lennox?
Ik wil de rechtszaak schikken.
Ik wil het tussen ons weer goedmaken.
Prima.
Betaal me die $67.000 die je me schuldig bent, en ik laat de rechtszaak vallen.
Je weet dat ik dat soort geld niet heb.
Dan hebben we niets meer te bespreken.
Ze stond op en kwam dichter naar me toe.
Bessie, alsjeblieft.
Ik heb fouten gemaakt, maar ik verdien het niet dat mijn leven daardoor verwoest wordt.
Je hebt je eigen leven verwoest toen je besloot te stelen van je familie en je man te bedriegen.
Het masker viel even af en ik zag de ware Lennox eronder.
Koel, berekenend, gevaarlijk.
Goed, zei ze zachtjes.
Als je het zo wilt spelen, dan spelen we het zo.
Maar denk niet dat dit voorbij is.
Ik weet dingen over uw dierbare zoon die u zouden verbazen.
Wat voor soort dingen?
Ze glimlachte, een wrede uitdrukking die me de rillingen over de rug bezorgde.
Laten we zeggen dat Terrence niet helemaal eerlijk tegen je is geweest over alles.
Voordat ik kon vragen wat ze bedoelde, draaide ze zich om en liep het kantoor uit, waardoor ik daar achterbleef met een groeiend gevoel van angst.
Die avond belde ik Terrence en vertelde hem over het bezoek van Lennox.
Ze zei dat ze dingen over jou weet die mij zouden verbazen.
Wat bedoelde ze?
Terrence zweeg lange tijd.
Mam, er zijn dingen die ik je nooit heb verteld, dingen waar ik niet trots op ben.
Mijn hart zonk in mijn schoenen.
Wat voor soort dingen?
Toen Lennox en ik net getrouwd waren, heb ik een aantal dingen gedaan.
Sommige financiële zaken waren niet helemaal legaal.
Wat bedoel je?
Ik heb een aantal documenten vervalst om een betere leningrente te krijgen voor onze eerste auto.
Ik heb dat jaar ook een deel van mijn contante inkomsten niet aangegeven bij de belastingaangifte.
En toen we het huis kochten, heb ik mijn inkomen mogelijk iets te hoog opgegeven op de hypotheekaanvraag.
Ik voelde me ziek.
Terrence, waarom heb je me dit niet verteld?
Omdat ik me schaamde.
En omdat Lennox zei dat het normaal was dat iedereen dat soort dingen deed, en ze daar bewijs van had, bewaarde ze kopieën van alles.
Ze zei dat het voor onze administratie was, maar nu denk ik dat ze het bewaarde als een soort verzekering voor het geval ik haar ooit zou willen verlaten.
Ik sloot mijn ogen en besefte de volledige omvang van de situatie waarmee we te maken hadden.
Lennox was niet zomaar een manipulatieve verkwister.
Ze was een crimineel die mijn zoon jarenlang systematisch in diskrediet had gebracht en bewijsmateriaal had verzameld waarmee ze hem kon vernietigen als hij ooit zou proberen te ontsnappen.
Terrence, je moet James Crawford hier onmiddellijk over informeren.
Mam, als dit uitkomt, kan ik in de gevangenis belanden.
Ik zou mijn baan, mijn beroepslicentie, alles kunnen verliezen.
En als je het hem niet vertelt en Lennox het tegen ons gebruikt in de rechtbank, verlies je sowieso alles.
Op deze manier kunnen we in ieder geval proberen te controleren hoe het eruit komt.
De volgende ochtend zat ik met mijn zoon in het kantoor van James Crawford, terwijl hij zijn financiële misdrijven bekende.
James luisterde zonder oordeel, maakte aantekeningen en stelde verduidelijkende vragen.
Toen Terrence klaar was, leunde James achterover in zijn stoel en bekeek ons beiden aandachtig.
‘Dit is ernstig,’ zei hij uiteindelijk, ‘maar het is niet onoverkomelijk.’
Voor sommige van deze kwesties is de verjaringstermijn verstreken, terwijl andere mogelijk kunnen worden opgelost door vrijwillige openbaarmaking en betaling van boetes.
En hoe zit het met de rechtszaak?
Ik vroeg het.
De rechtszaak is er zojuist nog ingewikkelder op geworden.
Maar Bessie, ik wil dat je iets begrijpt.
Je schoondochter probeert niet alleen maar te voorkomen dat ze je terugbetaalt.
Ze probeert het leven van je zoon te verwoesten als straf omdat hij haar heeft verlaten.
Het gaat hier niet meer om geld.
Dit gaat over controle.
Toen we James’ kantoor verlieten, besefte ik dat de echte strijd pas begon.
Lennox had haar ware aard laten zien en was bereid iedereen om haar heen te vernietigen in plaats van de verantwoordelijkheid voor haar daden te aanvaarden.
Maar ik was niet meer dezelfde vrouw die drie weken geleden haar deur voor hen had geopend.
Ik was nu sterker, woedender en absoluut vastbesloten om mijn zoon te beschermen tegen het monster met wie hij getrouwd was.
De oorlog was nog lang niet voorbij, maar voor het eerst had ik het gevoel dat we misschien wel zouden winnen.
De rechtszaal was kleiner dan ik had verwacht, met versleten houten banken en tl-verlichting waardoor iedereen er bleek en vermoeid uitzag.
Ik zat achter de tafel van James Crawford, met mijn handen gevouwen in mijn schoot, en keek toe hoe Lennox binnenkwam met haar advocaat, een keurig geklede vrouw van in de veertig die eruitzag alsof ze per minuut kosten in rekening bracht.
Lennox had overduidelijk geld uitgegeven dat ze niet had aan haar verschijning voor de rechtbank.
Haar haar zat perfect, haar make-up was ideaal en ze droeg een ingetogen blauwe jurk die waarschijnlijk meer kostte dan ik in een week verdien.
Ze speelde de rol van de onrechtvaardig behandelde schoondochter, het slachtoffer van de pesterijen van een wraakzuchtige schoonmoeder.
Terrence zat naast me, nerveus maar vastberaden.
De afgelopen week had hij samen met James zijn financiële onregelmatigheden vrijwillig aan de bevoegde autoriteiten gemeld.
Het zou betekenen dat hij boetes moest betalen en mogelijk zijn huidige baan zou verliezen, maar het betekende ook dat Lennox de informatie niet kon gebruiken om hem te vernietigen.
Allen staan op,
De gerechtsdeurwaarder kondigde dit aan toen rechter Patricia Hris binnenkwam.
Het was een vrouw van in de zestig met zilvergrijs haar en een strenge uitdrukking die suggereerde dat ze elk Saab-verhaal wel eens had gehoord.
Lennox’ advocaat, mevrouw Sarah Chen, nam als eerste het woord.
Ze schetste een beeld van een jonge vrouw die gevangen zat in een onmogelijke situatie, slachtoffer van een schoonmoeder die haar nooit had geaccepteerd en nu het rechtssysteem gebruikte om zich in hun huwelijk te mengen.
‘Edele rechter,’ zei mevrouw Chen met een stem vol medeleven. ‘Mijn cliënt heeft een aantal slechte financiële beslissingen genomen, zoals veel jongeren doen, maar de reactie van mevrouw Mitchell is buitenproportioneel en wraakzuchtig. Ze heeft privédetectives ingehuurd om mijn cliënt te bespioneren, haar zoon aangemoedigd om een scheiding aan te vragen en probeert nu geld af te persen van een vrouw die dat niet kan betalen.’
Lennox klonk daardoor als een onschuldig slachtoffer dat misschien iets te veel geld aan kleding had uitgegeven, in plaats van een vrouw die systematisch meer dan $600.000 had gestolen terwijl ze een affaire had.
Toen James aan de beurt was, zette hij methodisch de feiten uiteen.
De lening van $40.000 vastgelegd in een juridisch bindende schuldbekentenis, de drie jaar aan gemiste betalingen ondanks herhaalde pogingen om de verkoop van het huis te innen zonder de schuldeiser te voldoen, en de mishandeling die door meerdere buren was gezien.
« Edele rechter, » zei James, « dit is geen geval van een wraakzuchtige schoonmoeder die haar schoondochter lastigvalt. »
Dit is een geval van een vrouw die systematisch is opgelicht door iemand die haar als een makkelijke prooi zag.
Toen deed hij iets wat ik niet had verwacht.
Hij riep Richard Hawthorne op als getuige.
