Ze kan er niet tegen dat hij voor mij heeft gekozen, dus probeert ze ons huwelijk te ver破坏.
De politie arriveerde net toen Lennox begon uit te wijden over onze financiële situatie, tot vermaak van iedereen binnen een straal van zes blokken.
Agent Martinez was terug, samen met een mannelijke agent die ik niet herkende.
« Mevrouw, » zei agent Martinez vastberaden.
Je moet kalmeren en bij de deur vandaan gaan staan.
‘Ik doe niets verkeerd,’ protesteerde Lennox.
Ik probeer met mijn schoonmoeder te praten.
Mevrouw Mitchell heeft u verzocht haar terrein te verlaten.
Je moet je eraan houden.
Ze maakt mijn familie kapot.
Ze heeft privédetectives ingehuurd om mij en mijn man te bespioneren.
De nieuwe agent, wiens naamplaatje Johnson luidde, stapte naar voren.
Mevrouw, wat mevrouw Mitchell met haar eigen geld doet, gaat u niets aan.
Dit is haar eigendom en ze heeft het recht om je te vragen te vertrekken.
Maar ze liegt over mij.
Ze vertelt mensen dat ik een affaire heb.
Agent Martinez keek naar haar notitieblok.
Mevrouw, bent u Lennox Mitchell?
de vrouw die hier vorige week werd gearresteerd wegens mishandeling.
Het was geen aanranding.
Het was nauwelijks een tikje.
Je hebt mevrouw Mitchell in het gezicht geslagen in het bijzijn van meerdere getuigen.
Dat is mishandeling.
Vanuit mijn raam zag ik hoe Lennox’ zelfbeheersing volledig instortte.
Ze zakte op mijn veranda op haar knieën en barstte in tranen uit.
« Alsjeblieft, » smeekte ze, terwijl ze recht naar mijn voordeur keek.
Alsjeblieft, Bessie.
Ik heb nergens heen te gaan.
Terren heeft me uit het motel gezet.
Hij dient een scheidingsverzoek in.
Ik heb geen geld.
Doe me dit alsjeblieft niet aan.
Heel even voelde ik een vleugje medeleven.
Toen herinnerde ik me de 600.000 dollar, de affaire met Richard Hawthorne, de nep-investering in de boetiek, en mijn vastberadenheid werd alleen maar groter.
Agent Johnson hielp Lennox overeind.
Mevrouw, u moet een andere plek zoeken om naartoe te gaan.
Als je hier terugkomt, word je gearresteerd wegens huisvredebreuk.
Waar moet ik heen?
Ze jammerde.
Ik heb nergens heen te gaan.
Dat is niet het probleem van mevrouw Mitchell.
Agent Martinez zei vastberaden: « U hebt 5 minuten om in uw auto te stappen en weg te rijden, anders nemen we u mee. »
Nadat de politie Lennox had meegenomen, belde ik Terrence.
Hij nam meteen op.
“Mam, ik heb het gehoord. Het spijt me zo.”
Ik heb haar gezegd dat ze bij je uit de buurt moest blijven.
Waar verblijft ze?
Ik weet het niet.
Nadat ik gisteren de scheiding had aangevraagd, heb ik haar verteld dat ze het motel moest verlaten.
Ik kon het me niet veroorloven om de kosten voor ons beiden te blijven betalen.
En je hebt geen idee waar ze naartoe is gegaan?
Ze zei dat ze misschien bij haar vriendin zou blijven, die met die nepboetiek, maar eerlijk gezegd, mam, het kan me niet schelen.
Ik ben er klaar mee om verantwoordelijk te zijn voor haar problemen.
Ik voelde een golf van trots toen ik de kracht in de stem van mijn zoon hoorde.
Dit was de Terren die ik had grootgebracht.
Degene die verantwoordelijkheid nam voor zijn daden en geen excuses maakte voor zijn wangedrag.
Hoe gaat het met je?
Ik vroeg het.
Ik verblijf een week in een motel aan de andere kant van de stad.
Het is niet luxe, maar het is schoon, en ik kan het me veroorloven terwijl ik mijn volgende stappen bepaal.
Ik heb overuren gemaakt om genoeg geld te sparen om je terug te betalen.
Terrence, dat hoeft niet.
Ja, dat doe ik.
Mam, ik heb mijn vrouw van je laten stelen en heb vervolgens toegekeken hoe ze je heeft mishandeld.
Ik moet dit rechtzetten.
Die middag belde James Crawford met een update.
Bessie, we hebben een probleem.
Lennox heeft een advocaat in de arm genomen.
Ik dacht dat ze geen geld had.
Dat doet ze niet.
Maar blijkbaar heeft ze een advocaat gevonden die op basis van no cure no pay wil werken.
Ze beweren dat uw rechtszaak intimidatie is en dat u het rechtssysteem gebruikt om zich in hun huwelijk te mengen.
Ik voelde mijn bloeddruk stijgen.
Dat is belachelijk.
Ik weet het, maar we moeten ons voorbereiden op een gevecht.
Ze beweren ook dat de schuldbekentenis ongeldig was omdat uw familie erbij betrokken was en er geen werkelijke intentie bestond om de schuld te innen.
Er was absoluut de intentie om het geld te innen.
Daarom hebben we het officieel gemaakt.
Dat weet ik en we kunnen het bewijzen.
Maar de advocaat van Lennox is er goed in om zwakke zaken aannemelijk te laten klinken.
We moeten alles documenteren.
Elke interactie die je met hen hebt gehad, elke gemiste betaling, elke poging die je hebt gedaan om tot een oplossing te komen voordat je een rechtszaak aanspande.
De week daarop heb ik alles verzameld wat ik maar kon bedenken.
Telefoonrecords tonen aan hoe vaak ik Terrence heb gebeld over gemiste betalingen, waarna Lennox de telefoon opnam en excuses verzon.
e-mails die ik had gestuurd met vragen over hun financiële situatie, bonnetjes waaruit bleek dat ik hen in de loop der jaren geld had geleend voor diverse noodgevallen, maar dat nooit was terugbetaald.
Het beeld dat naar voren kwam, was duidelijk.
Ik was geen wraakzuchtige schoonmoeder die hun huwelijk probeerde te verwoesten.
Ik was een bezorgde ouder die mijn zoon probeerde te helpen, maar werd systematisch bedrogen en bestolen.
Maar Lennox was nog niet klaar.
Twee dagen voor onze rechtszitting dook ze op bij mijn werk.
Ik werkte parttime als boekhouder voor een klein accountantskantoor, een baan die ik na mijn pensionering had aangenomen om bezig te blijven en mijn pensioen aan te vullen.
Ik zat aan mijn bureau te werken aan de maandelijkse rapporten toen de receptioniste terugbelde om me te vertellen dat ik bezoek had.
« Ze zegt dat ze je schoondochter is, » zei Jenny.
Moet ik haar terugsturen?
Mijn hart zonk in mijn schoenen.
Nee, zeg haar dat ik het druk heb en tijdens werktijd geen bezoekers kan ontvangen.
Een paar minuten later belde Jenny opnieuw.
