Ik had me nooit kunnen voorstellen dat de pijnlijkste dag van mijn leven nog moest komen… totdat ik mijn vader de begraafplaats zag verlaten en rechtstreeks naar een kerk zag lopen.
De hemel boven Sevilla was grijs en zwaar, alsof hij ons verdriet deelde. De kist van mijn moeder was net onder de aarde verdwenen. Dertig jaar huwelijk. Dertig jaar opoffering. En daar stonden we dan, mijn broer en zus – María en Javier – en ik, terwijl we probeerden overeind te blijven staan en de priester zijn laatste woorden sprak.
Mijn vader, Alfredo Ríos, heeft geen enkele keer gehuild.
Toen hij zijn laatste gebed had uitgesproken, dacht ik dat hij naar ons toe zou komen. Dat hij op zijn minst verdriet zou veinzen. In plaats daarvan draaide hij zich om en liep doelbewust naar het zijpad van de begraafplaats.
Daar was ze.
Nicole.
Ze droeg een lange jas, maar de wind tilde de stof zo op dat we het witte kant eronder konden zien. Een trouwjurk. Ik werd er misselijk van.
‘Is dat…?’ fluisterde María, bleek van schrik.
‘Zij is het,’ gromde Javier, met gebalde vuisten.
Mijn vader pakte Nicoles hand en kuste die. Voor ieders ogen. Sommige aanwezigen op de begrafenis stonden als versteend. Anderen mompelden, vol afschuw.
Toen draaide Alfredo zich naar ons om, met een kalme, bijna zelfvoldane glimlach op zijn gezicht.
‘Ik heb lang genoeg gewacht,’ zei hij.
De spanning was voelbaar in de lucht.
“Alfredo en ik gaan vandaag trouwen,” kondigde Nicole trots aan. “De kerk is al gereserveerd.”
Ik kon mijn oren niet geloven toen ik het hoorde.
‘Vandaag?’ riep ik. ‘Op dezelfde dag dat we mama hebben begraven?’
‘Ze is er niet meer,’ antwoordde mijn vader, terwijl hij zijn schouders ophaalde. ‘Het leven gaat verder.’
Er is iets in me gebroken.
Voordat ik nog iets kon zeggen, verbrak een ferme stem de stilte.
‘Nou, Alfredo,’ zei pater Domingo, dezelfde priester die net mijn moeder had begraven. ‘Voordat je gaat trouwen… is er iets wat je moet zien.’
Mijn vader fronste zijn wenkbrauwen.
“Niet nu, Vader.”
‘Ja. Nu,’ drong de priester aan. ‘Het is een rechtstreekse instructie van uw overleden vrouw.’
