« We moeten uw schoonmoeder onmiddellijk vinden, » zei Alvarez. « En uw man. »
Ryan arriveerde een uur later, in zijn werkkleding, zijn blik dwaalde door de kamer alsof hij al op zoek was naar de uitgang. Donna volgde hem, een rozenkrans in haar hand, met de ingestudeerde uitdrukking van iemand die klaar was om de slachtofferrol te spelen.
‘Oh, mijn liefste,’ zei ze, terwijl ze probeerde dichterbij te komen. ‘Ik heb zo veel gebeden.’
Alvarez ging tussen ons in staan.
« Mevrouw, wilt u alstublieft buiten wachten? »
Ryan stak zijn hand op.
« We zeggen niets zonder een advocaat. »
« Dat is uw recht, » antwoordde Alvarez kalm. « Maar we hebben alle reden om vragen te stellen. »
‘Vragen over wat?’ riep Donna uit.
Alvarez liet hem de video zien.
« Die verklaart waarom u om 2:17 uur ‘s nachts de gang van de kraamafdeling verliet met een pasgeboren baby in uw armen. »
Zijn gezicht betrok.
« Ik droeg alleen maar een deken. »
« We vonden ook een ziekenhuisarmband in het kluisje van verpleegster Marsh, » voegde Alvarez eraan toe. « Kent u haar? »
Donna klemde haar rozenkrans steviger vast.
Megan riep uit:
« Waar is mijn baby? »
« Baby’s raken in de war, » antwoordde Donna koeltjes. « Mensen moeten ophouden met panikeren. »
Ik balde mijn vuisten.
« Omdat je het zag aankomen. »
Ryan schreeuwde:
« Hou op, dit is onzin! »
‘Eigenlijk helemaal niet,’ zei Alvarez kalm.
Een agent kwam binnen met een tas vol bewijsmateriaal. Daarin zat een armband – die noch van mij, noch van Megan was.
Alvarez draaide zich naar Ryan om.
« Uit uw telefoongegevens blijkt dat u herhaaldelijk contact heeft gehad met verpleegkundige Marsh vóór de bevalling, en opnieuw nadat u om de DNA-test had gevraagd. »
Ryan werd woedend.
Donna flapte eruit:
« Hij beschermde alleen maar zijn familie! »
‘Wat?’ vroeg Alvarez. ‘De waarheid?’
Toen kraakte de radio.
« We hebben verpleegster Marsh gevonden. In een parkeergarage met meerdere verdiepingen. Ze heeft een pasgeboren baby bij zich. »
Mijn knieën begaven het bijna.
Alvarez keek me recht in de ogen.
« We brengen de baby hierheen. Wees voorbereid om het geslacht direct te identificeren en te bevestigen met een DNA-test. »
Donna glimlachte kil.
« Je zult me dankbaar zijn, » mompelde ze. « Als je de juiste baby hebt. »
En op dat moment werd alles duidelijk:
Het was geen ongeluk.
Het was een keuze.
