Ook aan de meer pragmatische kant is er geen gebrek aan verklaringen: optische fenomenen , wolken die op een bepaalde manier zijn uitgelijnd, goed geplaatste lichtreflecties… Kortom, een gelukkig toeval. Maar dat doet niets af aan de emotie, noch aan de bijzondere aantrekkingskracht van deze foto.
Waarom zijn wij zo gefascineerd door dit soort visies?
Eigenlijk werkt dit soort beeld een beetje als een spiegel: het weerspiegelt onze verlangens, onze angsten, onze hoop. Het is die waas tussen realiteit en verbeelding die het zo mooi maakt. En het verklaart ook waarom sommigen het zien als een uitgestoken hand van elders, terwijl anderen het liever zien als een prachtig toeval.
Als de mysteries van de hemel ons dwingen om langzamer te gaan
