“Hoe rijk bent u eigenlijk?”
Ik glimlachte. Het was tijd voor fase twee.
‘Jake, wat zou je zeggen als ik je vertelde dat je lieve oude oma drie weken geleden de loterij heeft gewonnen?’
Het werd doodstil in de kamer. Je kon het tikken van de staande klok in de gang horen.
Derek snoof. « Mam, meen je dat nou? Hoeveel? Een kraslot? Vijfduizend? »
“Probeer het opnieuw.”
Ik liep naar de koelkast en pakte het kaartje. Het hing daar al eenentwintig dagen, onschuldig en krachtig. Ik gaf het aan Jake.
“Lees de cijfers, schatje.”
Jake keek naar het ticket. Toen pakte hij zijn telefoon. Zijn duim bewoog razendsnel. Daarna keek hij weer naar het ticket. Alle kleur verdween uit zijn gezicht.
‘Oma… dit is… dit is het winnende lot voor de Mega Millions-jackpot.’ Hij keek op, zijn ogen wijd opengesperd. ‘ 333 miljoen dollar. ‘
Derek greep naar het kaartje, maar Jake trok het terug en stopte het in zijn zak.
« Laat me dat eens zien! » schreeuwde Ashley.
‘Het ticket is nu slechts een souvenir,’ zei ik kalm. ‘Het geld is al opgeëist. Het staat momenteel in een gediversifieerde beleggingsportefeuille en beleggingsfondsen.’
Ik zag hoe het besef hen als een mokerslag trof. Dereks mond ging open en dicht als een vis op het droge. Ashley zag eruit alsof ze flauw zou vallen.
‘Tweehonderd miljoen,’ fluisterde Derek. ‘Na aftrek van belastingen.’
« Met een marge van een paar miljoen aan beleggingsrendement deze week, » voegde ik eraan toe. « De markt is me zeer gunstig gezind geweest. »
‘Mam,’ stamelde Ashley, terwijl de tranen plotseling in haar ogen opwelden. ‘Ik… wij hadden geen idee! Als we het hadden geweten—’
‘Als je had geweten dat ik rijk was, had je me dan geholpen?’ vulde ik haar aan. ‘Ashley, hoor je jezelf wel? Je zou je moeder alleen hebben geholpen als je had geweten dat er een beloning aan verbonden was.’
“Dat bedoelde ik niet!”
‘Is het niet zo?’ Ik draaide me naar Derek. ‘Zoon, als ik nog steeds van mijn AOW-uitkering zou leven en die hartmedicatie echt nodig had, zou je me dan nu helpen?’
Derek aarzelde even, maar hij was er wel degelijk. En dat was genoeg.
‘Ik begrijp het,’ zei ik. ‘Nou, ik denk dat dit gesprek verhelderend is geweest.’
‘Oma, ik kan deze auto niet aannemen,’ zei Jake met trillende stem. ‘Niet als… ik bedoel, dit is te veel.’
‘Jake, je hebt me je hele spaargeld aangeboden,’ zei ik, terwijl ik mijn hand uitstreek om hem vast te pakken. ‘Die auto is geen liefdadigheid. Het is een bedankje. En geloof me, vergeleken met wat ik nu heb, is het kleingeld.’
‘Mam, alsjeblieft,’ zei Derek, met een trillende stem. ‘We kunnen dit samen oplossen. We zijn familie.’
‘Familie?’ Ik lachte scherp en bitter. ‘Laat me je eens laten zien wat ‘familie’ heeft uitgespookt.’
Ik liep weer naar mijn bureau en pakte een dikke, zwarte map. ‘Wil je weten wat ik heb gedaan in de drie weken dat ik wachtte om het geld op te eisen? Ik heb een privédetective ingehuurd. Een man genaamd meneer Henderson.’
Ashley werd lijkbleek.
‘Ik wilde precies weten hoe mijn ‘moeilijke’ kinderen hun geld uitgaven.’ Ik opende de map. ‘Derek, je motorlening is zeshonderd dollar per maand. Ashley, je spabezoeken zijn gemiddeld vierhonderd dollar. Samen hebben jullie vorige maand alleen al tweeduizend dollar aan restaurants uitgegeven.’
‘Jij… jij hebt ons laten onderzoeken?’ fluisterde Derek.
‘Kijk, als je tweehonderd miljoen dollar waard bent, moet je je bezittingen beschermen,’ zei ik koeltjes. ‘Maar meneer Henderson vond iets anders. Iets veel interessanters.’
Ik sloeg een bladzijde om. « Hij heeft jullie gesprekken over mijn nalatenschap gevonden. Blijkbaar, Derek, heb je mensen bij de bank verteld dat ik dementie aan het ontwikkelen ben . »
Jake draaide zich abrupt om naar zijn oom. « Oom Derek, zeg me dat dat niet waar is. »
Derek staarde naar de vloer.
‘Hij heeft de basis gelegd om mijn geestelijke gezondheid aan te vechten,’ legde ik aan Jake uit. ‘En Ashley? Jij hebt onderzoek gedaan naar de wetgeving rondom voogdij. Je hebt ontdekt dat als ik onbekwaam word verklaard, jullie twee mijn bezittingen zouden kunnen beheren.’
‘Mam, ik heb nog nooit—’ snikte Ashley.
‘Ik heb de zoekgeschiedenis, schat. En de sms-berichten tussen jullie twee.’ Ik hield een USB-stick omhoog. ‘Ongelooflijk wat digitaal forensisch onderzoek allemaal aan het licht kan brengen.’
‘Ik denk dat ik moet overgeven,’ mompelde Jake, terwijl hij op de bank plofte.
‘Maak je geen zorgen, schat,’ zei ik. ‘Het goede nieuws is dat je erfenis veilig is. Ik ben door drie artsen en een psychiater onderzocht. Ik ben officieel geestelijk gezond verklaard. Het slechte nieuws voor je moeder en oom… nou, daar begint de ellende.’
‘Wat bedoel je?’ vroeg Derek, met een doodsbange blik.
‘Ik heb besloten om een aantal bezittingen te kopen,’ zei ik, terwijl ik een glas water inschonk. ‘Om precies te zijn, uw schulden.’
“Onze schulden?”
“Derek, je motorlening, je autolening en je creditcards. Ashley, je Visa-creditcards die tot het maximum zijn gebruikt en je Mercedes-lening. Ik heb ze vanochtend allemaal van je schuldeisers overgekocht.”
‘Dat is… dat is goed, toch?’ vroeg Ashley verward. ‘Heb je ze afbetaald?’
‘O nee, lieverd. Ik heb ze niet als cadeaus betaald. Ik heb de schuld gekocht. Ik ben nu jouw schuldeiser.’
Ik pakte een document op. « Derek, je bent me iets verschuldigd. »
78,000∗∗,includingthepersonalloansyouneverrepaid.Ashley,youoweme∗∗78,000∗∗,includingthepersonalloansyouneverrepaid.Ashley,youoweme∗∗
89.000 .”
« Bijna negentigduizend dollar? » gilde Ashley.
‘En als uw nieuwe kredietverstrekker,’ vervolgde ik, ‘heb ik nieuwe voorwaarden ingevoerd. Vierentwintig procent rente, maandelijks samengevoegd. Het volledige bedrag moet binnen dertig dagen worden voldaan, anders start ik juridische incassoprocedures. Dat kan onder andere beslaglegging op uw bezittingen omvatten.’
« Dat kun je niet doen! » schreeuwde Derek. « Zoveel geld hebben we niet! »
