Ik was van plan een verrassing voor onze eerste verjaardag toen een bepaalde “baby” stuurde mijn man een bericht – Verhaal van de Dag

Toen ik mijn geschenk aan Adam overhandigde, opende hij het met een glimlach.

“Wow, dat is perfect. Bedankt Nat.’

Maar voordat ik iets kon zeggen, keerde de ober terug met een taart die hij voor Adam zette. Ik keek naar de taart en zag de woorden die in de kers geschreven stonden: “Ontrouw. “

‘Wat is dat?’ “, vroeg het aan Adam.

Ik kon me niet langer inhouden. “Ik weet wat er aan de hand is. Ik weet dat je me bedroog.’

“Wat? Nee, dat is niet waar », zei hij snel. ‘Dat is gek, Nat.’

“Ik zag de boodschap. Die van ‘Baby’. Ik volgde gisteren. Ik zag je met haar. Ik heb alles gezien.’

“Het is niet wat je denkt. Je trekt voortijdig.”

Maar ik kon het hem niet laten uitleggen. Ik kon niet meer naar leugens luisteren.

“Van alle vrouwen die je met jou voor mij zou hebben gekozen… heb je MIJN ZUS gekozen!”

Het hele restaurant was stil. Alle ogen waren op ons gericht.

Adam zuchtte. ‘Kom op, laten we gaan.’

“Of? “

“Om je de waarheid te laten zien.”

Hij belde een taxi, en binnen een paar minuten waren we op weg naar het huis waar ik hem eerder had gezien.

Toen we aankwamen, voelde ik mijn hart weer racen. We stapten uit de auto, en voordat ik iets kon vragen, ging de deur open. Het was Lily, mijn zus. Ze keek geschokt toen ze ons daar zag staan.

‘Wat doe jij hier?’ Ze vroeg het.

Adam keek me aan voordat hij zich tot haar wendde. “Ik probeerde het geheim te houden, maar ik zal niet meer liegen, niet als het mijn huwelijk beïnvloedt.”

Ik heb een stap voorwaarts gezet. “Wat is er mis, Lily? Je hebt jaren in een andere staat geleefd en nu slaap je hier met mijn man.”

Lily aarzelde. “Dat is niet waar. Ik… ik ben hierheen verhuisd. Ik dacht niet dat ik een keuze had. Nat, je begrijpt het niet… »

“Ja, je hebt gelijk, ik begrijp echt niet wat hier aan de hand is.”

‘Ik dacht dat je het me nooit zou vergeven.’

“Vergeef je waarvoor? Om met mijn man te slapen?’

“Nee! Ik zou je nooit pijn gedaan hebben.’

Adam greep in. “Haar man… hij was beledigend. Ze moest weg.’

‘Groenten?’ Ik herhaalde het. “Ik heb je gewaarschuwd, Lily. Ik zei toch dat hij niet goed voor je is. Ik vroeg je hem te verlaten. Maar je besloot me te verlaten.’

‘Daarom heb ik het je niet verteld,’ riep ze. “Omdat ik wist hoe je zou reageren! Ik wilde niet dat je je voor mij schaamde!”

Ik stond daar stil en probeerde het allemaal in me op te nemen. Maar toen, vanuit de hoek van mijn oog, zag ik een kleine jongen naar ons kijken. Hij was ongeveer vier jaar oud.

Ik wendde me in verwarring tot Adam. ‘Wie is het?’

“Dit is de baby die je in het bericht zag,” zei Adam. ‘Dit is de zoon van Lily.’

‘Heb je een kind?’ “Ik vroeg wanneer ik naar mijn zus keek.

Lily knikte. “Ja. Ik wist niet hoe ik alles moest uitleggen. Maar… ik wist niet waar ik heen moest.”

“Je had het me moeten vertellen, Lily. Wij zijn zusters. Waarom vertrouwde je me niet?”

‘Ik was bang dat je me zou veroordelen.’

‘Ik ga je helpen, Lily,’ zei ik toen ik naar hen beiden keek, Adam en haar. “Maar jullie moeten me allebei beloven dat er geen geheimen meer zullen zijn. Hou niets meer vast. We zijn familie en ik kan geen leugens meer verdragen.”

“Dat beloof ik. Geen geheimen meer.

Adam kneep in mijn hand. “We zijn er nu samen. Wij allemaal.”