Ik was van plan een verrassing voor onze eerste verjaardag toen een bepaalde “baby” stuurde mijn man een bericht – Verhaal van de Dag

Even later kwam hij terug en verontschuldigde zich.

‘Laten we dit allemaal vergeten,’ zei hij.

Ik knikte en probeerde te glimlachen, maar van binnen steeg de angst op. Er was iets mis, en ik kon het gevoel niet van me afschudden dat ik iets wilde ontdekken wat ik niet klaar was om te horen.

De dag voor onze verjaardag heb ik Adams aanwezigheid zorgvuldig ingepakt toen ik de voordeur open hoorde. Mijn hart sprong een stoot, en ik verstopte snel het halfvolle cadeau onder de bank.

Adam was thuis.

Ik hoorde hem de kamer binnenkomen.

‘Hé, schatje,’ schreeuwde hij, terwijl hij zijn tas op het bed liet vallen. ‘Hoe was je dag?’

“Heel goed. “

Adam legde zijn telefoon op het nachtkastje, daar voor iedereen om te zien. Dat heeft hij nog nooit gedaan. Zijn telefoon bleef hem altijd bij alsof hij aan zijn hand gelijmd was.

Hij pakte zijn handdoek en ging zonder een ander woord de badkamer in. Ik stond daar, mijn handen trilden. Er leek iets niet goed. Ik zei tegen mezelf dat ik niet moest kijken, dat ik hem moest vertrouwen.

Maar op dat moment verscheen de naam “baby” op het scherm.

Ik heb het bericht gelezen:

Je bent hier morgen, niet? Ze beloofden het.

“Nee, nee, nee…” mompelde ik onder mijn adem.

Is dat echt mogelijk? Heeft Adam me bedrogen? Was alles wat ik vertrouwde slechts een illusie?