Ik hoorde mijn dochter fluisteren “Ik mis je, papa” aan de telefoon – Ik heb haar vader 18 jaar geleden begraven

‘Hoe was papa?’ Vroeg ze, meestal als ik met mijn handen bezig was met het vouwen van de was, het roeren in de soep de het verminderen van de anrechtbladen.

Ik gaf hem wat ik had. Verhalen die ik bijna niet meer kon horen. Ik vertelde hem over zijn vreselijke vadergrappen waar ik mijn ogen van rolde ontmoette. Foto’s van zijn glimlach als kind. De herinnering aan hoe hij in de autozang, altijd vals.

Als u hiermee akkoord gaat, kunt u het ook zo laten.

Lange tijd was dat genoeg. Totdat het niet meer was.

Het gebeurde op een gewone dinsdagavond. Ik liep door de bende toen ik Susie’s stem hoorde. Ze was zacht.