Binnen 24 uur lasten mijn teams de toegangspunten tot het hotel dicht. De club was voorgoed gesloten.
De rechtszitting was een anticlimax. Ik ben er niet eens op komen dagen. Mijn advocaat, Justin (die ik voor de grap Bieber had genoemd), had de overhand.
Toen Robin bij de rechtbank aankwam, verwachtte ze een confrontatie. In plaats daarvan zag ze hoe het gezicht van rechter Kagan lijkbleek werd na een gefluisterd overleg op de rechterlijke zetel.
De hamer sloeg met een dreun.
« Besluit verleend, » mompelde Kagan.
Ik kreeg het huis. Ik kreeg mijn pensioen. Ik kreeg 60% van de liquide middelen. Robin kreeg niets anders dan haar vrijheid om als « vlees » te dienen.
Spannend einde:
De gevolgen waren enorm. Mike Star bracht het verhaal. Rechter Kagan werd ontslagen. Haar man werd aangeklaagd. Dr. Landers en haar man werden dood gevonden – een moord-zelfmoord. Bruce werd gedwongen af te treden en vluchtte naar Iowa. Cheryl scheidde van hem. Robin bleef berooid achter, wonend in een klein appartement. Maar ik was er niet bij om het te zien. Ik had het huis verkocht, mijn vrachtwagen ingepakt en was naar het westen vertrokken. Ik was niet alleen.
Epiloog: De jackpot
Las Vegas, Nevada.
De woestijnwarmte voelde aan als een droge deken vergeleken met de vochtigheid van het middenwesten. Ik reed mijn truck de oprit van mijn nieuwe, van stucwerk voorziene huis op. Het gazon moest gemaaid worden, maar dat zou ik uitstellen tot zaterdagmorgen.
Binnen zoemde de airconditioning zachtjes – een modern, behaaglijk geluid.
‘Hoi schatje,’ riep een stem.
Brenda liep de keuken in. Ze was veranderd. Het onhandige, onzekere meisje van de buren was helemaal opgebloeid. Ze studeerde aan UNLV, was zelfverzekerd, mooi en, het allerbelangrijkste, loyaal.
‘Heb je ervoor gezorgd dat de toeristen het huis niet hebben opgelicht?’ vroeg ze plagend, terwijl ze me een kus gaf.
‘Het huis wint altijd,’ zei ik, terwijl ik mijn armen om haar heen sloeg. ‘En als je volgende maand afstudeert, ga je net als ik voor die baas werken.’
‘Tenminste tot ik je zwanger maak,’ grapte ze.
‘Ik kan nog steeds niet geloven dat Robin meneer Harris heeft bedrogen,’ zei ik, terwijl ik mijn hoofd schudde. Het was nu een vage herinnering, als een film die ik ooit had gezien en me nauwelijks meer herinnerde.
‘Haar verlies, mijn winst,’ glimlachte Brenda.
Ik verliet Stonemore drie dagen na de confrontatie. Brenda volgde me twee weken later. We trouwden een jaar daarna. Haar ouders, Tom en Jerry, gaven ons hun zegen. « Jack, » had Tom gezegd, « je bent altijd ruw geweest, maar ik weet dat je haar goed zult behandelen. »
Ze hadden gelijk.
Ik liep mijn studeerkamer binnen en zette de tv aan om naar de wedstrijd van de Rockies te kijken. Mijn leven was rustig. Mijn leven was puur.
Ik dacht aan Robin, die waarschijnlijk in de kou stond in Wyoming met die rancher die ze achterna was gegaan nadat Bruce haar had gedumpt. Ik dacht aan Bruce, die in een lege zaal in Iowa stond te preken.
Ik nam een hap pizza en keek naar Brenda, die aan de keukentafel passages in haar studieboeken aan het markeren was.
Van de ene risicovolle vrouw naar de andere had ik een vals biljet ingeruild voor massief goud. Mijn leven was zo goed als een ochtenddrol. En voor het eerst in jaren was de agenda leeg.
