Meer specifiek hoopte Porter te achterhalen of ibuprofen, naproxen of aspirine het probleem konden veroorzaken of verergeren.
In een gesprek met The Times ging hij ook openhartig in op de verontrustende resultaten: hij had ontdekt dat iets minder dan 50 procent van de geanalyseerde patiënten medicatie gebruikte die de bloedingen in hun maag verergerde.
« En één op de veertien gebruikte een niet-steroïde ontstekingsremmer – medicijnen zoals ibuprofen, naproxen of aspirine in een normale dosis die worden gebruikt om pijn en artritis te behandelen – en die zweren en bloedingen kunnen veroorzaken, » vervolgde dr. Porter.
« Ik hoop dat de meeste mensen die medicijnen zoals lage doses aspirine en antistollingsmiddelen gebruiken om hun risico op een beroerte, hartaanval en bloedstolsels te verlagen, zich ervan bewust zijn dat deze voordelen moeten worden afgewogen tegen het risico op bloedingen. »
« Maar te weinig mensen die NSAID’s gebruiken, beseffen hoe gevaarlijk ze voor sommigen kunnen zijn. NSAID’s zijn verantwoordelijk voor ongeveer een derde van alle ziekenhuisopnames in de NHS als gevolg van bijwerkingen van medicijnen, en die opnames beslaan ongeveer een op de vijf ziekenhuisbedden. »
Hij waarschuwde verder: « Het gaat niet alleen om bloedingen in de darmen; NSAID’s kunnen hartaanvallen, beroertes en nierschade veroorzaken. »
Even los van artritis voegde dr. Porter eraan toe dat veel mensen met algemene maagklachten merken dat hun symptomen door dit soort medicijnen juist verergeren.
« Iedereen die gevoelig is voor indigestie of brandend maagzuur weet dat zelfs af en toe een ibuprofen of aspirine van de drogist de symptomen kan verergeren, maar bij langdurig gebruik kunnen de gevolgen veel ernstiger zijn, » voegde hij eraan toe.
« Hetzelfde werkingsmechanisme (remming van prostaglandinen) dat de meeste NSAID’s helpt bij het verlichten van pijn, verzwakt de natuurlijke afweer van de maag tegen zijn eigen maagsappen, wat kan leiden tot irritatie, zweren, bloedingen en zelfs perforatie. »
Dr. Porter zei dat, zoals bij alle medicijnen het geval zou moeten zijn, de daadwerkelijke dagelijkse voordelen van een medicijn door een patiënt die overweegt het te gebruiken, moeten worden afgewogen tegen de mogelijke risico’s.
« Dit betreft onder andere iedereen die een lage dosis aspirine (en equivalenten zoals clopidogrel) of anticoagulantia zoals warfarine en apixaban gebruikt, mensen die gevoelig zijn voor indigestie of brandend maagzuur en/of een voorgeschiedenis hebben van maag- of twaalfvingerdarmzweren, en mensen met hartfalen en chronische nierziekte, » vervolgde hij.
“En iedereen ouder dan 65 die geen aanvullende maagbescherming zoals omeprazol gebruikt.”
