Als je denkt dat de sansevieria – soms gekscherend ook wel ‘schoonmoeders tong’ genoemd – slechts een bijna onverwoestbare sierplant is, dan heb je het mis. Op een zomerochtend werd ik bij binnenkomst in mijn woonkamer begroet door een verrassend zoete, bijna vanille-achtige geur. Na een paar minuten zoeken naar een vergeten kaars of een geurverspreider die ik per ongeluk had aangezet, begreep ik het eindelijk: mijn sansevieria stond net in bloei.
Ja, deze plant, die bekendstaat om zijn winterhardheid, kan lange stengels produceren die bedekt zijn met kleine witte bloemen waarvan de geur een hele kamer kan vullen. Een zeldzaam verschijnsel, maar absoluut magisch wanneer het zich voordoet.
Zo ontdekte ik de geheimen die de bloei bevorderen… en zo kun je dat thuis ook doen.
-
Alles begint met licht.
Jarenlang liet ik mijn sansevieria in een schaduwrijk hoekje staan, ervan overtuigd dat hij, omdat hij « overal overleeft », niets meer nodig had. Grote vergissing.
Om te bloeien heeft de plant helder, maar indirect licht nodig.
Door de plant bij een raam op het oosten te plaatsen – waar de ochtendzon nog zacht schijnt – zag ik de groei vrijwel direct op gang komen. De bladeren leken steviger en dikker, en er verschenen regelmatig nieuwe scheuten.
Belangrijkste punten om te onthouden:
- Fel licht, maar geen brandende zon.
- Vermijd te donkere ruimtes, want dat vertraagt de bloei.
-
Temperatuur en luchtvochtigheid: de atmosfeer is belangrijk.
Sansevieria, afkomstig uit droge tropische gebieden, houdt van stabiele warmte.
Ik heb gemerkt dat hij het beste groeit tussen 18°C en 27°C, zonder tocht.
Vochtigheid? Daar heeft ze geen behoefte aan. Een van nature droog huis is perfect voor haar. Een lichte nevel kan helpen, maar is absoluut niet nodig.
Een essentiële regel: vermijd abrupte temperatuurschommelingen.
Nadat ik midden in de winter een raam open had laten staan, stopte de plant enkele maanden met groeien.
-
Water geven: minder is echt meer.
