Ze antwoordde niet, glimlachte alleen. Ze liep naar het podium en overhandigde Camila de doos. Haar stem was helder en galmde door de zaal vol toeschouwers:
« Gefeliciteerd allebei. Dit is mijn huwelijkscadeau. Ik verzeker je, je zult het nooit vergeten. »
Camila opende trillend de doos. Binnen lagen geen bommen of wapens, maar een stapel officiële documenten: de eigendomsakten van de hele restaurantketen en een door Rodrigo ondertekende overdrachtsovereenkomst.
Mariana vervolgde kalm:
« Alles wat ik vandaag heb, is opgebouwd dankzij mijn toewijding, mijn kapitaal en mijn inspanningen. Maar ik heb al mijn aandelen al verkocht aan de meerderheidsaandeelhouder van het bedrijf. Vanaf nu is Rodrigo slechts de ‘verraderlijke bruidegom’ op deze bruiloft. »
Een geschokt gemompel galmde door de kamer. Invloedrijke zakenmannen begonnen op te staan en te vertrekken, en telefoons rinkelden onophoudelijk. Rodrigo zakte in elkaar van schrik, en Camila klemde zich vast aan de doos alsof die haar handen brandde.
Mariana keek hem aan met een bittere glimlach:
