De transactie verliep razendsnel. Binnen enkele weken had de Tennessee Land and Conservation Trust de aankoop afgerond en Mabels huis en de omliggende hectares omgetoverd tot beschermd natuurgebied. Vroeg die ochtend pakte ze een kleine koffer in – haar medaillon, Bijbel en een foto van George – en glipte voor zonsopgang weg. Ze nam een taxi naar het gerechtsgebouw, waar ze de laatste papieren tekende. Met die pennenstreek was het huis niet langer van haar familie – het werd het land.
Twee dagen later arriveerden agenten van de countypolitie bij het huis met een bericht. Derek deed verbijsterd de deur open. « Dit is een vergissing! » riep hij, zwaaiend met de papieren. « Mijn vrouw is eigenaar van dit huis! »
« Nee, » antwoordde de agent kalm. « Juffrouw Mabel Jennings behield het eigendom. Het perceel is verkocht aan een staatsfonds. »
Toen Mabel op het pad verscheen, rende Laya huilend naar haar toe. « Mam, hoe kon je dit doen? We hadden je nodig! »
Mabel keek haar aan – niet boos, maar oprecht. « Je zei dat ik ruimte innam. Maar ik was die ruimte, Laya. Ik heb hem gebouwd, ik was er dol op, en nu laat ik hem los. »
Ze draaide zich om en liep weg, terwijl ze de koele bries op haar gezicht voelde. Voor het eerst in jaren voelde ze zich licht.
Een paar maanden later doneerde ze de opbrengst aan de oprichting van de MABEL Foundation – Make A Better Elder Life, een stichting die ouderen helpt die door hun familie het zwijgen zijn opgelegd of slecht behandeld zijn. Haar verhaal verspreidde zich door het hele land. Ze werd « De koffievrouw die de aarde nam » genoemd.
Op haar eerste verjaardag werd een plaquette geplaatst onder een hoge eik in het nieuwe Tennessee Reserve:
« Ter ere van Mabel Jennings – zij nam geen ruimte in, zij creëerde hem. »
Mabel glimlachte, en de wind ritselde door de bladeren boven haar. Ze fluisterde: « Ik heb het niet ondertekend, George. Ik heb iets beters gebouwd. »
Als je je ooit onzichtbaar hebt gevoeld, vertel dan haar verhaal – het zal ervoor zorgen dat niemand vergeet dat waardigheid geen leeftijd kent en moed geen vervaldatum heeft.
