Alara verstijfde. Evan had nog nooit iemand anders om zoiets persoonlijks gevraagd.
In de buurt gingen geruchten rond. De ijskoningin van het bedrijfsleven dineerde met een arme man. Liefdadigheid? Een publiciteitsstunt?
Een ober spotte en trok Daniels vermogen om te betalen in twijfel.
Voordat Daniel kon reageren, sprak Alara scherp:
« Breng nog twee borden. Zet alles op de rekening van het bedrijf Voss. »
De vernedering sloeg om in schok.
Toen lachte een vrouw aan een andere tafel hardop.
« Ik dacht dat de Vosses alleen met de elite dineerden, niet met conciërges. »
Daniël liet zijn hoofd zakken.
Lily stond woedend op.
« Mijn vader is beter dan jullie allemaal! »
Evan kwam naast haar staan.
« Hij lacht echt. »
Er is iets gebarsten in Alara.
Het moment werd abrupt verstoord toen haar assistente, bleek van paniek, aan kwam rennen.
« Er is een spoedvergadering van de raad van bestuur. Iemand probeert je te ontslaan. Er is belastend materiaal gelekt. »
Alara’s handen begonnen te trillen.
Daniel was al in beweging.
Hij mengde suiker door het water en gaf het haar.
« Drink. Nu. »
Haar ademhaling werd rustiger.
‘Waarom zou je me helpen?’ fluisterde ze later.
‘Omdat je kind je levend nodig heeft,’ antwoordde Daniël eenvoudig.
Ze werden naar een privékamer gebracht. Alara besefte dat de instorting geen toeval was, maar opzettelijk. Iemand wilde haar uit de weg ruimen.
Daniel luisterde kalm en analytisch.
‘Dit was gepland,’ zei hij. ‘Ze gebruiken je vermoeidheid tegen je.’
Toen hem gevraagd werd naar zijn kalmte, gaf Daniel uiteindelijk de waarheid toe.
Hij was ooit traumachirurg geweest bij het leger.
Hij stopte met zijn werk nadat zijn vrouw tijdens een operatie overleed – een advies dat hij zelf had opgevolgd, duizenden kilometers verderop. Schuldgevoel dreef hem weg van de geneeskunde, naar een rustiger leven dat volledig in het teken stond van Lily.
Voordat Alara kon reageren, verstijfde Evan en greep naar zijn borst.
Een paniekaanval.
Daniel herkende het meteen en stelde hem gerust met kalme instructies. Evan ontspande zich binnen enkele minuten in zijn armen.
‘Je ruikt naar frisse lucht,’ fluisterde Evan.
Alara keek toe, met tranen in haar ogen.
