Een jaar later, tijdens een intieme ceremonie onder de kersenbloesem, wisselden Jonathan en Nina hun geloften uit. Jakub rende tussen hen door, strooide bloemblaadjes en kondigde trots aan dat hij nu « twee achternamen » had. Gelach, tranen en vreugde vulden de lucht.
Jonathan besefte toen dat de rijkdom die hij had vergaard niets was vergeleken met dit: liefde, verlossing en familie. Zijn rijk van glas en staal verbleekte in vergelijking met de warmte van de hand van zijn zoon, die hem en Nina vergaf.
Vanaf die dag legde Jonathan een gelofte af: hij zou macht niet de liefde laten overschaduwen. En hij hoopte dat hun verhaal anderen zou inspireren: soms is het grootste geluk in het leven niet geld, maar een tweede kans en de moed om dingen recht te zetten.
Deel dit verhaal en herinner iemand eraan dat het nooit te laat is voor verandering, vergeving en liefde.
