Toen ik eindelijk bij haar deur aankwam, ging ik open voordat ik klopte. Daar was ze – ouder, veranderenr, maar nog steeds onmiskenbaar mijn kleine meisje. Zonder een woord sloeg ze haar armen om me heen, en in die omhelzing smolten de jaren weg. Die dag werd ik niet alleen herenigd met mijn dochter, maar herontdekte ik ook vergeving, liefde en het brekende stukje van mijn hart.
