De lunula – afgeleid van het Latijnse woord voor ‘kleine maan’ – is de witachtige halvemaanvorm aan de onderkant van de nagel, net boven de nagelriem. Het is niet decoratief; het is het zichtbare deel van de nagelmatrix, dat de keratine produceert waaruit de nagelplaat bestaat. De bleke kleur ontstaat doordat dit gedeelte het rijke netwerk van bloedvaten mist dat de rest van het nagelbed roze kleurt.
Bij sommige mensen is de lunula opvallend zichtbaar, vooral op de duimen, terwijl deze bij anderen vaag of zelfs afwezig lijkt. Leeftijd, huidskleur, lichtomstandigheden en genetica spelen allemaal een rol bij hoe opvallend de lunula is. Bij kinderen en ouderen kan de lunula na verloop van tijd op natuurlijke wijze vervagen, en in veel gevallen is dat volkomen normaal.
Dus als je lunula er klein uitziet – of zelfs onzichtbaar – is er meestal geen reden tot paniek. Het belangrijkste is of de grootte, vorm of kleur in de loop van de tijd verandert.
Wanneer veranderingen in Lunula van belang kunnen zijn:
Hoewel variaties in de lunula vaak onschadelijk zijn, benadrukken medische professionals dat plotselinge of consistente veranderingen soms kunnen wijzen op een onevenwichtigheid in de gezondheid. Het belangrijkste is om niet in paniek te raken bij het verschijnen van één nagel, maar te letten op trends bij meerdere vingers en op aanhoudende afwijkingen.
Vergrote lunulae:
Als uw lunula aanzienlijk groter wordt en meer dan een derde van de nagel bedekt, kan dit te maken hebben met aandoeningen zoals:\
