Lane keek op haar horloge.
« Thora wordt nu geïnformeerd dat de presentatie van haar team aan de raad van bestuur vanmiddag een half uur is vervroegd, » zei ze. « Ze zal geen tijd hebben om zich goed voor te bereiden. En ik neem aan dat ik word opgeroepen om haar beweringen te weerleggen. »
Melissa en Lane wisselden blikken.
‘Eigenlijk’, zei Lane, ‘hadden we iets anders in gedachten. Iets dat geen ruimte laat voor ontkenning of ontsnapping.’
Terwijl ze hun plan uiteenzette, overspoelde een mengeling van angst en opluchting me.
De val was tot in de puntjes ontworpen.
En voor een keer was het niet voor mij weggelegd.
Het was voor Thora.
De vraag was: zou het werken?
Of zou haar invloedrijke netwerk haar opnieuw beschermen tegen de gevolgen?
Drie uur later stond ik achter in de vergaderzaal en keek toe hoe Thora vol zelfvertrouwen naar het podium liep, me er niet van bewust dat alles op het punt stond te veranderen.
Ze bewoog zich met het gemak en de zelfverzekerdheid van iemand die al vijftien jaar de zakelijke politiek doorgrondde. Haar crèmekleurige pak was onberispelijk, haar presentatiemateriaal was met militaire precisie op de glanzende tafel gerangschikt.
« Hartelijk dank voor jullie begrip voor de wijziging in het schema, » zei ze, met een glimlach naar de twaalf bestuursleden die rond de enorme tafel zaten. « Ik weet dat ieders tijd waardevol is. »
Vanuit mijn positie tegen de achterwand keek ik toe hoe ze met geoefende handigheid haar laptop op de projector aansloot.
Ik had bijna medelijden met haar.
Bijna.
« Voordat we beginnen, » onderbrak Graham, de voorzitter van de raad van bestuur, « wil ik graag nog een aantal extra aanwezigen van vandaag noemen. »
Thora’s glimlach verdween even toen ze drie onbekende gezichten aan het uiteinde van de tafel opmerkte.
« Graag introduceer ik u de heer Tanaka van de Japanse regelgevende instantie, mevrouw Chen van de Taiwanese raad voor de veiligheid van bouwmaterialen en de heer Park van het Zuid-Koreaanse agentschap voor consumentenbescherming, » vervolgde Graham. « Zij hebben tijd vrijgemaakt in hun drukke agenda’s om onze strategie voor markttoegang in Azië te bespreken. »
De kleur verdween zo geleidelijk uit Thora’s gezicht dat alleen iemand die goed oplette het zou opmerken. Maar ze herstelde zich snel en knikte respectvol naar de toezichthouders.
‘Wat een geweldige verrassing,’ zei ze, haar stem kalm ondanks de lichte trilling in haar handen. ‘Hun inzichten zullen van onschatbare waarde zijn bij de bespreking van onze volledig conforme productlijn.’
Meneer Tanaka glimlachte beleefd.
« We zijn benieuwd naar jullie veiligheidsprotocollen, » zei hij.
Thora begon haar presentatie en klikte door de dia’s die optimistische prognoses en gelikte marketingconcepten lieten zien.
Ik moest haar kalmte bewonderen.
Zelfs met de kennis die wij hadden, straalde ze absolute zekerheid uit.
‘Zoals u kunt zien,’ zei ze, wijzend naar een grafiek met stijgende omzetcijfers, ‘wijzen onze prognoses op een marktpenetratie van dertig procent binnen achttien maanden, met minimale aanpassingskosten.’
‘Neem me niet kwalijk,’ onderbrak mevrouw Chen, terwijl ze haar bril rechtzette. ‘Deze prognoses gaan ervan uit dat er in alle beoogde markten onmiddellijk goedkeuring van de regelgevende instanties komt. Wat is uw tijdschema voor het behalen van de vereiste veiligheidscertificaten?’
Er vormde zich een zweetdruppel bij Thora’s slaap.
« We verwachten versnelde goedkeuringen op basis van onze bestaande certificeringen op de Noord-Amerikaanse markt, » antwoordde ze.
‘Interessant,’ merkte meneer Park op. ‘Gezien de aanzienlijke verschillen tussen de Noord-Amerikaanse en Aziatische normen voor brandvertragende materialen.’
De temperatuur in de kamer leek enkele graden te dalen.
Thora’s blik dwaalde naar Devon en Willa op de eerste rij, en vervolgens weer naar haar dia’s.
‘Misschien kan ik beter meteen doorgaan naar onze compliance-strategie,’ zei ze, terwijl ze een paar dia’s doorbladerde. ‘Zoals u ziet, hebben we een alomvattende aanpak ontwikkeld om aan alle wettelijke eisen te voldoen—’
Lane stond op van haar stoel aan de zijkant van de kamer.
‘Voordat u verdergaat,’ zei ze, ‘denk ik dat we enkele tegenstrijdigheden in het vandaag gepresenteerde materiaal moeten bespreken.’
Evan knikte.
« Ga uw gang, Lane. »
Ze liep naar voren, met de tablet in haar hand.
« Met uw toestemming zou ik graag enkele aanvullende documenten tonen die relevant zijn voor deze discussie. »
Toen Thora aarzelde, sprak Evan opnieuw.
« Sluit het apparaat van mevrouw Perkins aan, Thora. »
De sfeer in de zaal veranderde toen het scherm van Lane de presentatie van Thora verving.
Het eerste document dat werd getoond, was het risicobeoordelingsformulier dat ik had gevonden – het formulier waarin het aantal acceptabele incidenten met consumenten werd afgezet tegen de winstmarges.
« Dit document, » legde Lane kalm uit, « beschrijft een weloverwogen strategie om veiligheidsvoorschriften op Aziatische markten te omzeilen door gebruik te maken van niet-conforme materialen, terwijl tegelijkertijd de financiële gevolgen van mogelijke verwondingen en dodelijke slachtoffers worden berekend. »
Meneer Tanaka boog zich voorover, zijn gezicht betrok terwijl hij de figuren bestudeerde.
‘Er moet een fout zijn gemaakt,’ zei Thora snel. ‘Ik heb dit document nog nooit eerder gezien.’
Lane veegde naar het volgende scherm.
Er verscheen een e-mailconversatie, met Thora’s naam duidelijk zichtbaar in het veld voor de afzender, waarin werd besproken hoe om te gaan met testresultaten die niet aan de eisen voldeden.
‘Dit kan niet authentiek zijn,’ hield Thora vol, haar stem iets verheffend. ‘Iemand heeft deze e-mails duidelijk gemanipuleerd.’
« De metadata en serverlogs bevestigen hun authenticiteit, » antwoordde Lane. « Net als de beëdigde verklaringen van drie leden van uw team die zich hebben gemeld in ruil voor immuniteit. »
Daarop draaide Thora haar hoofd abrupt naar Devon en Willa.
Devon staarde naar de tafel en weigerde haar in de ogen te kijken.
Willa keek uitdagend achterom, en plotseling begreep ik wie er als eerste op de fluit had geblazen.
« Daarnaast, » vervolgde Lane, terwijl hij een nieuw document toonde, « hebben we bevestiging dat de ongepaste opmerkingen die aan Piper Chudri werden toegeschreven, verzonnen waren als onderdeel van een poging om haar in diskrediet te brengen nadat ze haar zorgen over de veiligheid had geuit. »
Alle ogen waren even op mij gericht.
Ik hield mijn gezichtsuitdrukking neutraal, hoewel mijn hart zo hard bonkte dat iedereen het zeker kon horen.
De volgende veertig minuten presenteerde Lane methodisch bewijsmateriaal van systematische fraude, opzettelijke nalatigheid en pogingen tot verhulling.
E-mails.
Opnames van vergaderingen.
Budgetmanipulaties.
Alles wijst naar Thora en haar naaste kring.
Tijdens het hele proces probeerde Thora zich op verschillende manieren te verdedigen: ontkenning, beweringen van misverstanden en suggesties dat ze in de val was gelokt door concurrenten.
Met elk nieuw bewijsstuk werden haar protesten zwakker.
Toen Lane klaar was, verbrak Graham de zware stilte.
« Meneer Tanaka, mevrouw Chen, meneer Park, » zei hij, « namens het bestuur bied ik onze oprechte excuses aan voor wat u vandaag hebt gezien. Ik verzeker u dat dit gedrag noch onze waarden, noch onze gebruikelijke werkwijze vertegenwoordigt. »
« Als deze producten zoals gepland op onze markten waren terechtgekomen, » zei mevrouw Chen voorzichtig, « hadden de gevolgen tragisch kunnen zijn. Gebouwen vol gezinnen. Scholen vol kinderen. Allemaal met materialen die er veilig uit moesten zien, maar in werkelijkheid het brandgevaar vergrootten. »
« We eisen volledige transparantie in de toekomst, » voegde de heer Park eraan toe, « en aanzienlijke garanties voordat producten worden goedgekeurd. »
Graham knikte.
‘Die krijg je,’ zei hij. ‘We gaan per direct een complete herstructurering van onze productontwikkelings- en compliance-afdelingen doorvoeren.’
Thora deed nog een laatste poging.
« Dit is duidelijk een misverstand dat we kunnen ophelderen met meer context, » zei ze. « Als ik onze werkelijke bedoelingen even zou mogen uitleggen— »
‘Uw intenties,’ onderbrak Evan, ‘waren al vastgelegd. De beveiliging zal u begeleiden naar de plek waar u uw persoonlijke bezittingen kunt ophalen. Uw dienstverband wordt per direct beëindigd.’
De stilte die volgde voelde als een fysieke last.
Toen kwam het meest onverwachte moment van allemaal.
Willa stond op.
‘Ik wil graag een verklaring afleggen,’ zei ze, met een trillende maar vastberaden stem. ‘Ik heb aan deze acties deelgenomen onder druk en met de dreiging mijn carrière te saboteren. Hoewel dat mijn gedrag niet goedpraat, wil ik erkennen dat Piper Chudri herhaaldelijk heeft geprobeerd deze veiligheidsproblemen via de juiste kanalen aan te kaarten, maar systematisch werd geblokkeerd en ondermijnd.’
Alle ogen waren weer op mij gericht.
Graham schraapte zijn keel.
