Voordat ik kon reageren, kwam er een vrouw van mijn leeftijd uit de achterkamer – ze bleek de winkeleigenaar te zijn en, zo bleek, de moeder van de onbeschofte verkoper.
Zonder een woord te zeggen opende ze haar laptop en speelde de audio van de bewakingscamera af.
De stem van haar dochter vulde de winkel, alle beledigingen waren luid en duidelijk hoorbaar.
Het meisje probeerde het uit te leggen, maar haar moeder hield haar tegen.
« Jij had deze winkel moeten runnen. Niet meer. »
Ze gaf haar dochter een gigantische koffiemok en zei dat ze naar de koffiezaak hiernaast moest gaan om flyers uit te delen in het winkelcentrum.
Toen draaide ze zich naar me om, gaf me een blauwe jurk in mijn maat en zei hartelijk:
« Zie dit als mijn excuses. »
Uitsluitend ter illustratie
