Decision Night
Die nacht kon Clara niet slapen. Ze keek naar het plafond en luisterde naar Luka ‘ s ademhaling. Ze had duizenden scenario ‘ s in haar hoofd. hoe ze hun appartement verliezen, hoe ze verhuizen naar Helga ‘ s huis, verslaafd aan haar humor. Ze voelde zich gevangen, zonder uitweg.
In de ochtend probeerde Luka een gesprek te beginnen.
Clara, misschien moeten we op zijn minst de site gaan bekijken. We hoeven niet meteen te beslissen, maar het is de moeite waard om het met onze eigen ogen te evalueren.
Clara fronste. En als we gaan, zal je moeder het als een overeenkomst behandelen. Je kent haar.
“Dan laten we haar weten dat we alleen maar kijken.”
Clara stopte met praten. Een deel van haar was nieuwsgierig. Misschien als hij deze plek ziet, vindt hij meer overtuigende argumenten om te weigeren. Of misschien ontdekt ze iets wat ze niet had verwacht.
De weg naar Altdorf
Een paar dagen later gingen ze met zijn drieën naar Altdorf. De weg liep door velden en heuvels tot ze uiteindelijk het meer bereikten. Clara kon niet ontkennen dat het landschap prachtig was. Het water glinsterde in de zon en de omliggende bossen straalden een kalmte uit die ze al lang niet meer had gevoeld.
“Zie je? Helga riep uit en stak haar handen op als een profetes. Er zullen hier huizen zijn. Toeristen komen, ademen de frisse lucht in en Eten lokale producten. Dit is een echte schat!
Luca was duidelijk blij. Clara zag echter iets anders: een lekkende weg, gebrek aan infrastructuur en een lange afstand van de stad.
En als het wekenlang regent? “Wat is het?”vroeg ze. “Wie komt er dan?”Hoeveel gaat het kosten om wegen, elektriciteit en watervoorziening aan te leggen?
Helga keek haar aan alsof ze een koppig meisje was. – Je ziet altijd alleen de nadelen. Weet je hoeveel geld toerisme oplevert? Het enige wat nodig is, is visie en moed.
Clara kruiste haar armen. Moed zonder reden is pure waanzin.
