Nick trouwde drie jaar geleden met Jolie. Eerlijk gezegd zou hij niet met haar getrouwd zijn als ze na de plotselinge dood van haar vader niet de enige eigenaar van het bedrijf was geworden. Haar vader, een ogenschijnlijk jonge en sterke zakenman, was onverwacht overleden aan een beroerte.
Jolie was het enige kind van meneer Macmillan en de enige erfgenares van zijn fortuin. Daarom schonk Nick, een knappe nietsnut die gewend was op kosten van vrouwen te leven, haar aandacht. Jolie was gecharmeerd door Nicks aantrekkelijke beloftes, terwijl hij van plan was bij haar te blijven tot er zich een lucratievere kans zou voordoen.
Maar al snel bleek dat de meest gunstige optie, de jackpot van zijn leven, Jolie was. Ze had het enorme fortuin van haar vader geërfd en Nick wist precies hoe hij daarvan kon profiteren. Hij geloofde dat hij haar diepe genegenheid voor hem gemakkelijk kon manipuleren om haar fortuin te beheersen.
Mogelijk gemaakt door
GliaStudios
En alles leek zo goed mogelijk te gaan voor Nick. Het meisje was diep bedroefd, haar vader was haar steun en toeverlaat geweest en de belangrijkste persoon in haar leven, dus Nick omringde Jolie snel met zorg en steun in deze moeilijke tijd. Het jonge en naïeve meisje wist niet dat het ergste moment van haar leven Nick ertoe had aangezet zijn ware aard nog meer te verbergen.
Ten minste tot aan hun bruiloft bleef hij zich voorbeeldig gedragen, waardoor er geen weg terug meer was. Na de begrafenis vroeg hij haar ten huwelijk, uiteraard met het voorstel te wachten tot haar rouwperiode om haar vader voorbij was. Nick was een meester in bedrog, manipulatie en veinzen.
Hij kon worden wie hij wilde zijn en doen wat er van hem verwacht werd. Met zijn rijke vriendinnen deed hij doorgaans weinig moeite, in de veronderstelling dat er altijd wel weer een andere rijke vrouw zou opduiken. Bij Jolie telde de naam wel mee, de inspanningen zouden niet voor niets zijn en de sluwe man begreep dat maar al te goed.
Maar de eerste hindernis kwam onverwacht uit een hoek die hij niet had kunnen voorzien. Jolie’s vader had een beste vriend, die tevens zijn belangrijkste rechterhand binnen het bedrijf en Jolie’s peetvader was. Meneer Chinland begreep meteen dat Jolie tot over haar oren verliefd was en zich niet van het huwelijk zou laten afhouden.
Haar verdriet om het verlies van haar vader deed haar een vervanger zoeken. Maar als intelligent en sluw man stond meneer Chinland er categorisch op dat er een huwelijkscontract kwam en hij wist Jolie aan zijn kant te krijgen. « Nick, het is zakelijk, is het nou zo moeilijk? » vroeg Jolie, waarmee ze herhaalde wat meneer Chinland haar had verteld.
Dit is vernederend. Denk je soms dat ik je geld nodig heb? vroeg de man verontwaardigd. Schat, het is maar een formaliteit.
We hebben het alleen nodig in geval van een scheiding. Mijn peetvader wil echt dat we het tekenen. Hij is altijd als een tweede vader voor me geweest.
Jolie was misschien naïef als het om financiën ging, omdat ze zich nooit zorgen had hoeven maken over geld, maar in andere opzichten was ze zeker geen dwaas. Als ze een doel stelde, bereikte ze dat hoe dan ook. Nick zat met zijn rug tegen de muur en moest wel akkoord gaan met alle voorwaarden van meneer Chinland.
De huwelijksovereenkomst was weliswaar standaard opgesteld, maar beperkte Nicks rechten volledig. Het was duidelijk dat het bedrijf en alle andere bezittingen die Jolie van haar vader had geërfd, geen gezamenlijk eigendom van de echtgenoten konden worden. Nick ging ervan uit dat hij een deel van de dividenden zou ontvangen en nieuw bezit en vermogen zou verwerven.
Het contract, opgesteld door een topadvocaat, belette Nick echter deze mogelijkheid. Desondanks geloofde Nick dat het huwelijk hem nog steeds voordelen bood, omdat hij onbelemmerd toegang zou hebben tot de financiën van zijn vrouw en zo kapitaal voor de toekomst zou opbouwen. Hij was van plan dagelijks geld uit het gezamenlijke budget te halen en op zijn eigen naam over te schrijven.
Maar Nick vergiste zich ook in dit opzicht. Meneer Chinland was een toegewijd, fatsoenlijk en verantwoordelijk persoon die niet alleen Jolie’s financiële stromen in het bedrijfsleven beheerde, maar ook haar persoonlijke financiën. Nick had beperkte middelen voor persoonlijke uitgaven, maar desondanks bleef hij optimistisch over de toekomst en wachtte hij af hoe de situatie zich zou ontwikkelen.
En al snel bleek dat zijn geduld inderdaad werd beloond. Jolie probeerde al sinds hun trouwdag zwanger te raken. Ze verlangde naar het moederschap, maar elke nieuwe cyclus bracht bitterheid en teleurstelling met zich mee.
Aanvankelijk schreef ze het toe aan zenuwen en stress veroorzaakt door het hectische tempo van het leven. Ze nam het heft in eigen handen en leerde al doende veel, wat natuurlijk uitputtend was. Na meer dan een jaar van vruchteloze pogingen zocht de vrouw hulp bij specialisten, onderging een volledig medisch onderzoek en ontdekte de oorzaak van de mislukkingen.
De symptomen van Jolie, die ze toeschreef aan haar drukke levensstijl, bleken alarmsignalen te zijn. Haar lichaam waarschuwde haar voor problemen, maar ze had die signalen genegeerd, en uiteindelijk stelden de artsen vast dat ze kanker had. Ze onderging bijna twee jaar lang behandelingen en leed, maar zonder veel succes.
Al die tijd speelde Nick de rol van echtgenoot slechts in naam. Zijn grootste belang was dat Jolie simpelweg niet bestond, en hij was er niet in geslaagd dat goed genoeg te verbergen. Hoewel ze er nooit openlijk over spraken, was Jolie zich bewust van de talloze vrouwen met wie haar man haar had bedrogen.
Maar Nick was ervan overtuigd dat hij bedreven was in samenzwering en manipulatie. Hij geloofde dat hij met succes de rol van echtgenoot van een stervende vrouw speelde zonder argwaan te wekken. Hij voelde zich gelukkig en dacht dat hij het alleen nog even hoefde vol te houden om zijn gewenste resultaat te bereiken.
Nicks gedrag werd echter door iedereen veroordeeld en besproken, van de verpleegkundigen in de ziekenhuizen waar Jolie werd behandeld tot meneer Chinland. De man was woedend en machteloos. Hij kon niet begrijpen waarom Jolie wanhopig haar huwelijk wilde redden, juist op de rand van de afgrond.
Hij was ook bezorgd dat Jolie geen testament had. Daardoor werd haar man automatisch haar enige erfgenaam. Die schurk erft alles, inclusief de vruchten van Jolie en de bijdrage van haar vader.
Al hun harde werk zou voor niets zijn, een zinloze onderneming. Meneer Chinland was ervan overtuigd dat Nick, die nietsnut, al het bezit binnen een paar jaar zou verkwisten. De bejaarde man wist echter niet goed hoe hij zo’n gevoelig onderwerp moest aansnijden bij zijn petdochter, die tot gisteren nog straalde van gezondheid en jeugd en nu geen schijn van kans meer had…
Ze lag op sterven, en het zou heel snel gebeuren. De tijd begon te dringen. Nick wreef zich al in zijn hebzuchtige handen.
Zijn ogen brandden van verwachting; hij zou eindelijk verlost zijn van zijn norse en zieke vrouw en een aanzienlijk kapitaal vergaren. Het leek hem dat de zaak al beklonken was. Meneer Chinland hoopte vurig dat hij zelf geen gesprek over het testament hoefde te beginnen, maar gelukkig was dat niet nodig.
Jolie begon zelf het gesprek. Haar geheim liet hem sprakeloos achter, omdat ze alles minutieus, met finesse en een meedogenloosheid die hij nooit had verwacht, had gepland. Wraak is inderdaad een gerecht dat het best koud geserveerd wordt, en Jolie voerde het feilloos uit.
De manier waarop Jolie dit bedacht en realiseerde, kostte niet veel moeite en tijd, maar ze voltooide hiermee haar aardse reis en verwezenlijkte haar grootste dromen. Helaas hebben Jolie’s dierbaren geen wonder mogen meemaken en overleed ze zonder te herstellen. Ze had de details van haar begrafenis met grote zorg geregeld vóór haar dood.
Rustig en vastberaden maakte ze haar laatste wensen duidelijk. De dag na de afscheidsceremonie sprak de notaris de mensen aan die Jolie in haar testament had genoemd en verzocht hen voor de voorlezing te komen. Nick was geschokt door dit nieuws.
Hij was ervan overtuigd dat zijn vrouw geen officiële documenten had opgesteld voor het geval ze zou overlijden, en dat hij haar enige erfgenaam zou worden, zoals de wet in dergelijke gevallen gewoonlijk bepaalt. Nog steeds hopend op het beste, ging hij naar de afgesproken afspraak, vergezeld door zijn nieuwe maîtresse, Shirley, een opvallende schoonheid. Bij het betreden van het notariskantoor zag Nick meneer Chinland en Jolie’s vriend, Kurt Tergesen, maar wat hem verraste was dat Kurt niet alleen was.
Hij duwde een kinderwagen met een babyjongetje erin. Nick wist totaal niets van Kurts huwelijk of de geboorte van het kind. Hoewel Nick op geen enkel gebied een expert was, was hij zeker niet dom.
Het duurde niet lang voordat hij besefte dat er een verborgen agenda speelde en dat hij was overtroffen. Desondanks werd hij overmand door nieuwsgierigheid. Hij wilde weten wat Jolie had bedacht, ook al was het al duidelijk dat het iets ongelooflijk vernederends voor hem zou zijn.
