Tijdens het tuinieren zag ik iets vreemds: een stukje grond bezaaid met kleine witte bolletjes.
Nieuwsgierig hurkte ik neer om ze van dichterbij te bekijken. Ze waren perfect rond, glad en glanzend, als kleine pareltjes verspreid in de aarde.
In eerste instantie dacht ik dat het stukjes plastic of decoratieve kralen waren, maar daarvoor leken ze te natuurlijk. Ik trok handschoenen aan en begon er voorzichtig in te graven. De bolletjes waren zacht, een beetje papperig, bijna gelatineachtig. Een rilling liep over mijn rug. Eieren, dacht ik. Maar wat voor soort – vogel, insect, of iets ergers?
\
Ik nam er een paar mee naar binnen en bekeek ze onder het licht. Door de doorschijnende schelpen heen zag ik vage donkere vlekjes. Ik ging online op zoek naar antwoorden – en mijn maag draaide zich om toen ik de waarheid ontdekte.