Het begon als een hartverscheurend verhaal vol strijd en hoop. Een jong meisje genaamd Julia bevond zich plotseling in een situatie die ze zich nooit had kunnen voorstellen.
Op twaalfjarige leeftijd werd Julia gedwongen te trouwen met een zeventigjarige man, meneer Johnson.
Wat leek op een wanhoopsdaad, ontwikkelde zich al snel tot iets veel complexers, dat vragen opriep over de maatschappij, opoffering en onverwachte vriendelijkheid.
Een verloren jeugd
Julia’s wereld werd gevormd door armoede. Elke dag was een strijd om te overleven. Ze bracht lange uren door met het verkopen van sinaasappels op straat, alleen maar om wat geld te verdienen, terwijl ze ook voor haar zieke jongere broertje zorgde.
Haar familie was wanhopig. Toen kwam meneer Johnson, een rijke maar mysterieuze man, op een dag met een aanbod.
Als Julia met hem zou trouwen, zou haar familie financieel ondersteund worden. Voor hen voelde het als de enige uitweg uit de ellende. Maar voor Julia betekende het het verlies van de onschuld van haar jeugd en de stap naar een leven dat ze nooit had gekozen.
De dag van de bruiloft
Toen de trouwdag aanbrak, was Julia’s hart bezwaard. De gedachte aan een huwelijk met iemand die bijna zes keer zo oud was als zij, vervulde haar met angst.
Maar achter die angst schuilde nog steeds een fragiele hoop: dat deze keuze haar gezin op de een of andere manier stabiliteit zou brengen.
Haar stappen door het gangpad voelden alsof ze het onbekende tegemoet ging. Haar handen trilden toen de geloften werden uitgesproken.
Een geheim op de huwelijksnacht
