Mijn vader overleed en zijn advocaat belde mij om het testament voor te lezen.
Mijn vader had niet veel geld en ik was zijn enige kind.
Ik verwachtte geen verrassingen. Maar toen begon de advocaat: « Volgens de wensen van uw vader, zijn huis… »
In eerste instantie moest ik glimlachen, maar de woorden kwamen echt binnen: WACHT, HET HUIS?!
Ik had nooit gedacht dat er iets waardevols zou achterblijven, laat staan iets dat zo betekenisvol zou zijn.
Toen de advocaat het uitlegde, had mijn vader jarenlang in alle stilte het oude huis gerenoveerd waarin ik was opgegroeid.
Elke krakende vloerplank, elke nieuwe verflaag en elke kleine verbetering was met één simpel doel aangebracht: dat het op een dag van mij zou zijn.
