Verhaal 10:
Ik heb altijd geweten dat ik als baby werd geadopteerd. Toen ik 26 was, kreeg ik een anonieme brief in de bus met mijn originele geboorteakte en een kaart van de begrafenis van mijn zus. Ik ben opgegroeid met haar als een nacht.
Het blijkt dat mijn oudoom mij is geadopteerd. Mijn ‘tante’ is eigenlijk mijn grootmoeder en mijn moeder is mijn ‘nicht’. Toen ik jong was, bezochten we vaak mijn (over)grootouders, die zo’n vier uur verderop woonden. Mijn biologische ouders woonden naast mijn grootouders, wat regelmatig gebeurde dat ik ze regelmatig zag en met mijn volle broer en zus speelde, maar toen nog geen idee had.
Verhaal 11:
Mijn oma had een baby waar niemand ooit van wist. In de toekomst hebben we de foto van de baby en zijn alle elf gezinnen die we hebben hier. Toen vertelde mijn oom ons dat ze een zomerweging toen ze een jonge volwassene was, en het leuke een beetje… Haar ouders waren erg sterk en we vermoedden dat ze geen keuze hadden.
Verhaal 12:
Verhaal 13:
Toen mijn grootmoeder overlijden, liet ze ons huurpand (drie huizen) aan mij na in haar testament en genoemd ze mijn vader als voogd totdat ik meerderjarig was. Ik kwam er pas jaren nadat ik 18 was geworden omdat mijn vader het mij nooit heeft verteld. Als u ten slotte een papieren deur heeft, moet u een testament in uw testament hebben en waar het huis is geschreven, is ook geschreven.
Hij nam ook creditcards op mijn naam toen ik nog geen kind was, dus mijn krediet was al in de oorlog voordat ik zelfs maar 18 werd.
