Sprookjes voeden ons al lang met de illusie van eeuwige liefde, maar de werkelijkheid is vaak genuanceerder. Heb je ooit het gevoel gehad dat de magie vervaagd is, dat de connectie afbrokkelt, maar dat je toch blijft? Zo ja, wees gerust: je bent niet de enige. Veel vrouwen blijven liever in een relatie die hen niet meer vervult. Maar waarom is het zo moeilijk om de bladzijde om te slaan en een nieuw hoofdstuk te durven schrijven? De angst voor het onbekende: een zeer reëel obstakel
Een relatie verlaten is als een sprong in het diepe. We vrezen eenzaamheid, we vragen ons af hoe we ons leven weer op kunnen bouwen zonder de ander… Daardoor verduren we soms liever een onbevredigend heden dan ons in onzekerheid te wagen. Deze angst voor het onbekende werkt als een slot dat ons ervan weerhoudt de drempel over te steken naar een andere, misschien wel positievere toekomst.
De herinneringen die blijven hangen
Zelfs als het heden somber is, is alleen al de gedachte aan gelukkige momenten uit het verleden voldoende om je de wil te geven om vol te houden. Je zegt tegen jezelf dat « het terug kan komen », dat alles uiteindelijk goedkomt, en je koestert de hoop op een terugkeer naar betere tijden. Deze nostalgie werkt als een filter dat je ervan weerhoudt de realiteit te zien zoals die is: soms is het niet het verleden dat gered moet worden, maar de toekomst die opnieuw uitgevonden moet worden.
De druk van de blik van anderen
In een maatschappij waar koppels vaak als succesvol worden gezien, kan het idee om uit elkaar te gaan synoniem lijken met falen. Het oordeel van familie, vrienden of zelfs collega’s kan een echt obstakel worden. « Wat zullen zij ervan denken? » « Hoe zal ik het uitleggen? »… Deze vragen belemmeren de beslissing, zelfs als je hart al weet dat de relatie voorbij is.
