Een vriendelijke herinnering voor gebroken harten
Verdriet is niet iets wat je « oplost ». Het is iets waar je langzaam mee leert leven, mee leert ademen en er op je eigen manier vredig mee leert omgaan. Sommige dagen voel je je sterk. Andere dagen lijkt het misschien onmogelijk om zelfs maar uit bed te komen. En dat is normaal.
Er bestaat geen perfecte manier om te rouwen, maar een paar rustige grenzen kunnen je beschermen tijdens deze pijnlijke periode. Hier zijn tien punten om in gedachten te houden tijdens het rouwproces.
1. Forceer je gevoelens niet om ze verborgen te houden.
Je hoeft niet altijd dapper te zijn. Tranen zijn geen teken van zwakte; ze uiten liefde en de pijn van verlies. Als je moet huilen, huil dan. Als je boos, verward of gevoelloos bent, laat die gevoelens dan de vrije loop. Je emoties zijn het waard om te ervaren.
2. Haast je niet om « beter » te worden.
Genezing kent geen deadline. Sommige blessures hebben meer tijd nodig om te genezen, en dat betekent niet dat je faalt. Neem de tijd. Elke ademhaling, hoe langzaam ook, is vooruitgang.
3. Ga deze beproeving niet alleen door.
Het verlangen naar rust en eenzaamheid is natuurlijk, maar jezelf isoleren van de wereld verergert alleen maar het lijden. Het heeft geen zin om over je pijn te praten als je er nog niet klaar voor bent. De loutere aanwezigheid van een vriendelijk persoon kan je eraan herinneren dat je nog steeds een gevangene van deze wereld bent.
4. Meet je verdriet niet af aan dat van iemand anders.
Jouw pijn hoeft er niet hetzelfde uit te zien als die van een ander om echt te zijn. Sommige mensen huilen tranen met tuiten. Anderen rouwen in stilte. Sommigen storten in. Anderen gaan gewoon door. Dat is allemaal oké. Jouw verdriet is van jou alleen.
5. Probeer de pijn niet te verdoven.
Het is verleidelijk om voor de pijn weg te rennen, maar tijdelijke gevoelloosheid leidt vaak tot diepere wonden op de lange termijn. Je verdient echte genezing, geen vluchtige rust die alleen maar meer lijden achterlaat.
